1396/10/5 ۱۳:۴۸
در گذشته، اغلب شهرها و روستاهای ایران دارای فضاهای گردهمایی نظیر شربتخانهها بودند که مردم برای گفتگو و استراحت موقت در این اماکن گرد هم میآمدند، شربتی میآشامیدند و در باب موضوعات محلی روز مذاکره میکردند.
چکیده: در گذشته، اغلب شهرها و روستاهای ایران دارای فضاهای گردهمایی نظیر شربتخانهها بودند که مردم برای گفتگو و استراحت موقت در این اماکن گرد هم میآمدند، شربتی میآشامیدند و در باب موضوعات محلی روز مذاکره میکردند. در همین اماکن بود که ایرانیان با ذوق و اشتیاق وافر به اشعار و داستانهای شاهنامه گوش فرامیدادند. در خصوص قدمت و اینکه از چه زمانی شربتخانهها در ایران آغاز به کار کردند اطلاعات درستی در دست نیست. با این حال، گمان میرود نخستین شربتخانهها پس از ظهور اسلام و منع مذهبی نوشیدن شراب، در دوره سلطنت تیمور در شهر سمرقند پدید آمد و در زمان شاه اسماعیل صفوی به اوج رسید و در نهایت در همان دوره با آمدن قهوه رو به زوال رفت. همراه با رسم شربتنوشی در دربار صفوی، شغل شربتدارباشی نیز پدید آمد و از مناصب مهم درباری شد. دگرگونیهای فرهنگی در جامعه کنونی ما سبب به فراموشی سپردهشدن سنتها و آداب و رسوم گذشتگان شده است. از این رو پژوهش در خصوص جامعه سنتی و شناخت ارزشهای اجتماعیـ فرهنگی آن اهمیت چشمگیری دارد. در این پژوهش، با استفاده از روش توصیفیـ تطبیقی، ضمن بیان تاریخچه و نقش شربتخانه در زندگی اجتماعی ایرانیان، معماری این نهاد اجتماعی و فرهنگی معرفی و در آخر مقایسهای میان ویژگیهای معماری فضاهای تعاملی همچون شربتخانهها و قهوهخانهها از سویی و از سوی دیگر میان معماری شربتخانههای موجود انجام شده است. یافتهها بیانگر آن است که شربتخانهها و قهوهخانهها معمولاً برای انجام فعالیتهای جمعی به صورت مرکزگرا؛ و بنا بر نوع استفاده و کاربری حکومتی یا مردمی آن، دارای معماری برونگرا یا درونگرا بودهاند.
دریافت مقاله
منبع: باغ نظر، دوره 10، شماره 25، تیر 1392
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید