1396/9/27 ۱۱:۵۸
شکر، یعنی یادآوری نعمت و منعم با قلب و زبان که در 75 آیه، از مشتقات آن استفاده شده که 6 واژه به خدا، استناد شده است (شاکر و شکور) و بقه واژه ها به صورت (اسم فاعل و مبالغه، فعل های ماضی و مضارع و امر) به غیر از خدا منسوب گردیده است،
چکیده: شکر، یعنی یادآوری نعمت و منعم با قلب و زبان که در 75 آیه، از مشتقات آن استفاده شده که 6 واژه به خدا، استناد شده است (شاکر و شکور) و بقه واژه ها به صورت (اسم فاعل و مبالغه، فعل های ماضی و مضارع و امر) به غیر از خدا منسوب گردیده است، که در آنها موضوعات مختلفی برای شکر از خدا، مطرح شده است و طبق آیه های خود شکر توفیقی است که خداوند رحمان، اسباب و وسایل آن را به بشر مرحمت فرموده است (که البته خود شکر دیگری را می طلبد) تا خود انسان از منافع سپاس گزاری اش، (چه منافع معنوی و چه مادی مثل نگهداشتن و افزایش نعمت های موجود و برکت آنها، رهایی از عذاب اخروی و دنیوی و ...) سودمند گردد و انسان باید در برابر اغوای شیطان که انسان را از سپاس گزاری باز می دارد، ایستادگی کند.
فقه و تاریخ تمدن 1385 شماره 7 و 8
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید