1396/9/11 ۰۹:۰۵
بدون تردید ملک الشعرای بهار یکی از ماندگار ترین چهره های ادبی و سیاسی تاریخ معاصر ایران است. ادیب و سیاست مداری که در دهه های اخیر در خصوص آرا و افکار و مبارزات سیاسی اش پژوهش های زیادی صورت گرفته است. با این وجود آن چه در این پژوهش ها محلی از اعراب نیافته یا توجه اندکی به آنها شده است تناقض گویی ها و به ویژه نوسان هایی است که مرحوم بهار در رفتارها و نگرش های سیاسی خود نسبت به مسایل و رخ دادها داشته است.
نوشتار حاضر بر آن است تا با تکیه بر منابع و مآخذ محکم ضمن بازکاوی اندیشه های سیاسی بهار به عنوان یک باستان گرای تا حدودی متعصب، نمونه ها و گوشه هایی از این پارادوکس ها و دوگانه نگری های وی را روشن سازد.
فردوسی، اسفند 1387 و فروردین 1388 شماره 74 و 75
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید