بررسی تطبیقی اسطوره میترا در اوستا و وداها

1396/9/7 ۱۱:۰۹

اسطوره، داستان یا سرگذشتی است که متضمن روایت یک آفرینش است. شخصیت های آن موجوداتی مافوق طبیعی هستند. میترا، اسطوره ای هندی و ایرانی است که جنبه های اسطوره ای آن در اوستا و وداها آمده است. این خدا مفهوم هایی همانند: «معاهده، توافق، میثاق، اتحاد و وعده» را شامل می شود

رؤیا سیفی - بهمن رحیمی

چکیده: اسطوره، داستان یا سرگذشتی است که متضمن روایت یک آفرینش است. شخصیت های آن موجوداتی مافوق طبیعی هستند. میترا، اسطوره ای هندی و ایرانی است که جنبه های اسطوره ای آن در اوستا و وداها آمده است. این خدا مفهوم هایی همانند: «معاهده، توافق، میثاق، اتحاد و وعده» را شامل می شود و دو ریشل هند و اروپایی mei به معنی «مبادله کردن» و ریشۀ me به معنی«اندازه گرفتن» برای واژۀ میترا پیشنهاد شده است. در اوستا، سرود مهریشت به این ایزد اختصاص دارد. در این یشت مفهوم «اتحاد» برای میترا مناسب تر از مفهوم «پیمان» به نظر می رسد. میترا، ویژگی های مشترک زیادی در متون اوستایی و ودایی دارد. بارزترین ویژگی میترا در اوستا، مهر دارای فراخ چراگاه است. در وداها، میترا در ایزد آتش اگنی متجلی می شود. تفاوت بین میترای ودایی و میترای اوستایی در این است که میترای ودایی فاقد ویژگی های رزمی است. در وداها ویژگی های رزمی به ایندرای جنگجو تعلق دارد.

مطالعات ایرانی سال دوازدهم پاییز و زمستان 1392 شماره 24

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی