1395/11/19 ۰۹:۴۷
پیش از این در مقالۀ دیگری که در شمارۀ نخست فصلنامۀ نقد کتاب فقه و حقوق منتشر شد، منظومه ای فارسی را در اصول و فروع دین تصحیح کردیم که در دورۀ صفوی سروده شده و سرایندۀ آن شاعری به نام حافظی بوده است.
در مقدمۀ همان مقاله، چند منظومۀ فارسی دیگر در فقه شیعی را معرفی کردیم که متعلق به دورۀ صفوی و پس از آن بوده اند. در میان منظومه های معرفی شده، به منظومه ای از دورۀ صفوی و مورخ 945 ق اشاره کردیم که نسخه ای از آن در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی نگهداری می شود و در فهرست نسخه های خطی کتابخانه، سرودۀ شاعری ناشناس معرفی شده است. چندی پس از انتشار آن مقاله و در پی بازخوانی متن کامل این منظومه، پی بردیم که سرایندۀ آن، تخلص خود را «حیرتی» بیان کرده است.
فصلنامۀ نقد کتاب فقه و حقوق سال دوم، شمارۀ 6، تابستان 1395
دریافت مقاله
منبع: میراث مکتوب
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید