1395/11/16 ۱۳:۱۹
حیات اجتماعی و سیاسی مرو پس از ویرانی آن با یورش مغولان، تا زمانی که با حمله های منغیتی های حاکم بر بخارای شریف و پس از آن با کاربردهای سیاسی تزارها و روش های استبدادی کمونیستها به کلی از هم پاشید و تپه هایی چند به عنوان یادگارهای باستانی از آن باقی ماند، به دو بخش تقسیم می شود:
پیشگفتار:
بخش یکم، از حملۀ مغول تا پایان دولت نادری که موضوع این مقاله است در این دوره با اینکه مرو، زیر سلطه و تحت حمایت حکومتهایی چند قرار گرفته است اما بر روی هم حاکمیت ایران بر آن برقرار بوده و در همجوشی های اجتماعی و فرهنگی با دیگر منطقه های ایران زمین قرار داشته است.
بخش دوم، تاریخ اجتماعی و سیاسی مرو پس از ناتوانی ایران است که با افول فرمانروایی افشاریان پیش آمده و با حملۀ شاه مراد منغیتی (بیکی جان یا امیر معصوم) و خراب شدن «بند سلطانی» و ویران شدن تدریجی شهر، سرانجام با ناتوان تر شدن قدرت مرکزی در ایران عصر قاجار و تسلط تزارها بر بسیاری از سرزمین های خراسان و ماوراء النهر . خوارزم و فرغانه و بدخشان و جز اینها، مرو آسیب دیده و نیمه ویران مانده، از ایران جدا افتاده و در دوره فرمانروایی کمونیستها با ایجاد شهرک «ماری» در فاصله ای دورتر و آنسوی مرورود و توسعه دادن آن و سکونت اجباری اقوام غیر فارسی و غیر شیعی در آن، و در هم آمیزی آنان با مهاجران روسی و ممنوعیت دیدار مردم از مخروبه های مرو باستانی به بهانه های گوناگون، کوشش گردید که حتی خاطره های تاریخی – فرهنگی آن شهر که زنده کننده نوعی پیوند با گذشته های «آینده ساز» است محو و نابود شود.
تحقیقات تاریخی پاییز و زمستان 1371 شماره 6 و 7
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید