تحلیل چند اصطلاح نقد ادبی در تذكره های عصر صفویه

1395/10/11 ۰۹:۳۲

در تاریخ ادبیات فارسی، رواج نقد در آثار سبک هندی (سبک اصفهانی) قابل توجه است. تذکره های سده های دهم، یازدهم و دوازدهم هجری در ایران و هند، از مهمترین آثار انتقادی پیش از مشروطه در محدودۀ زبان و ادبیات فارسی می باشند.

در تاریخ ادبیات فارسی، رواج نقد در آثار سبک هندی (سبک اصفهانی) قابل توجه است. تذکره های سده های دهم، یازدهم و دوازدهم هجری در ایران و هند، از مهمترین آثار انتقادی پیش از مشروطه در محدودۀ زبان و ادبیات فارسی می باشند. تذکره نویسان هندی تبار فارسی زبان با کمک اصطلاحات انتقادی خاص به نقد آثار نگاشته شده به خصوص در حیطۀ عصر خود  مشغول شدند. این اصطلاحات به منظور توصیف و تحلیل متون ادبی به کارمی رفت. با وجود استفادۀ مکرر از این اصطلاحات، تعریفی از آنها ارائه نشده و صرفاً در حوزۀ نقد عملی قرار گرفته اند. فهم معنای این اصطلاحات راهگشای فهم دیدگاهها و آثار ادبی و انتقادی آن دوره نیز خواهد بود. این مقاله بر آن است تا ضمن ارائۀ تعریفی از چند اصطلاح مهم به تحلیل و ذکر نمونه هایی در این خصوص نیز بپردازد.

دكتر محمد رضایی، دكتر یدالله شكری، آرزو نقی زاده نویسندگان این مقاله اند.

دریافت مقاله

منبع: بساتین