ابوعلی سیرجانی در راسِ یك خانواده محدث در بغدادِ قرن پنجم

1395/8/22 ۰۸:۳۳

در این مقاله سعی شده است تا اطلاعات پراکنده ­ای که در متون مهمّ تاریخی و رجالی دربارۀ ابوعلی سیرجانی یافت می­ شود، طبقه­ بندی تنقیح و تحلیل شود و یک تک‌نگاری از زندگی و فعالیّت­های فرهنگی و معنوی او به دست داده ­شود. ابوعلی، حسن بن محمد بن احمد سیرجانی کرمانی از محدّثین و صوفیان و زاهدان قرن پنجم هجری است

در این مقاله سعی شده است تا اطلاعات پراکنده ­ای که در متون مهمّ تاریخی و رجالی دربارۀ ابوعلی سیرجانی یافت می­ شود، طبقه­ بندی تنقیح و تحلیل شود و یک تک‌نگاری  از زندگی و فعالیّت­های فرهنگی و معنوی او به دست داده ­شود. ابوعلی، حسن بن محمد بن احمد سیرجانی کرمانی از محدّثین و صوفیان و زاهدان قرن پنجم هجری است. سیرجانی در سال 408 هـ. ق متولّد شده و در 495 هـ.ق وفات یافته ­است. وی ساکن بغداد بوده و سفرهای بسیار در بلاد اسلامی از جمله کرمان، فارس، عراق، شامات، مصر و حجاز کرده است. سیرجانی در طلب حدیث و نوشتن آن رنج بسیار برده و استادان و شاگردان فراوان داشته ­است. از آنجا که آثاری از سیرجانی در دست نیست نمی­ توان راجع به کمّ و کیف آنها نظر داد. بر طبق منابعی که از او سخن گفته­ اند، وی  در نقل و روایت حدیث ثقه نبوده و متّهم به جعل بوده ­است. با این وصف، ابوعلی سیرجانی در عصر خود در ردیف مشایخ صوفیّه و اهل زهد و ورع قرار داشته ­است و همسر او، ستّ‌البلد و دختر او سُعدی مکنّی به امّ­ال نسب هر دو از راویان و حافظان حدیث بوده­ اند.

محسن پورمختار نویسنده مقاله است  که در مطالعات ایرانی دوره 15، شماره 29، تابستان 1395، منتشر شده است.

دریافت مقاله

منبع: بساتین