وام واژه هاي فارسي در نشوار المحاضره تنوخي (ق. 4) / دکتر آذرنوش آذرتاش

1395/6/31 ۰۹:۲۳

انبوهی نویسنده،از زمان ابن درید (د.391ق.) تا زمان ما به "معربات" به طور عام، و به معرباتی که ریشه فارسی دارندبه طور خاص، پرداخته اند؛ همه نیز یافته ها و بررسی های خود را در فهرست هایی که بر حسب الفبا تنظیم شده اند، عرضه کرده اند. این شیوه اگر چه برای نظام دهی و شمارش سود مند است، کلمه را به قالبی نبم تهی و خشکیده تبدیل می کند که بار معنایی خود را تا حدبسیار از دست می دهد.

به قیاس وام واژه های کهن تر

انبوهی نویسنده،از زمان ابن درید (د.391ق.) تا زمان ما به "معربات" به طور عام، و به معرباتی که ریشه فارسی دارندبه طور خاص، پرداخته اند؛ همه نیز یافته ها  و بررسی های خود را در فهرست هایی که بر حسب الفبا تنظیم شده اند، عرضه کرده اند. این شیوه اگر چه برای نظام دهی و شمارش سود مند است، کلمه را به قالبی نبم تهی و خشکیده تبدیل می کند که بار معنایی خود را تا حدبسیار از دست می دهد. همینکه فرهنگ نویسان مسلمان کلمه را از بستر تاریخی اجتماعی اش بر می گرفتند و از زمان و مکان وام گیری دور می ساختند،رشته هایی را که آن کلمه را به گذشته و حال پیوند می داد، می بریدند و کلمه ناچار همه طیف های معنا شناختی خود را از دست می داد و به یک معنای محدود و تقریبا انتزاعی بسنده می کرد.

همه اهمیت وام واژه در آن است که نشان دهد که پدیده های مادی و معنوی به چه آیینی در میان قوم وام دهنده رواج داشته و سپس زبان وام گیرنده، در چه زمانی و در چه شرایطی به آن پدیده ها نیازمند شده و قالب کلمه ها را با همه محتوای معنایی شان به وام گرفته است. از راه این پژوهش ها می توان به جابجایی فرهنگ ها پی برد و به کمک بررسی و بخش بندی محتوایی، نوع آن فرهنگ هارا تعیین کرد.

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی