1393/4/18 ۱۱:۱۵
تقی آزاد ارمکی در گفت و گو با سایت فصل اعتدال به دلایل تحت فشار قرار گرفتن وزیر علوم از سوی اصولگرایان افراطی اشاره کرده و گفت: کسانی که مدافع دولت اصولگرای احمدی نژاد بودند علاقه مند نیستند اشکالاتی که در دوره مدیریت آنها وجود داشته است بازگو شود. نمی خواهند مواردی همچون بورسیه های غیر قانونی و جذب اعضای هیئت علمی و روش ها و سیستم مدیریتی معیوب و مداخله های نابجا در دانشگاه و … بیان شود. چون در این صورت نقش خود آنها و یا اطرافیانشان در این قبیل اقدامات روشن می شود.
وی افزود: مسئله دیگر به شیوه مدیریتی در دانشگاه برمی گردد. در دوره پیشین با دانشگاه مثل یک کارخانه قند و شکر برخورد شد. یعنی به دانشگاه نگاه مکانیکی و اداری صورت گرفت که تصور می شد که می توان فردی از بیرون وارد کرد و موادی را به کارخانه تزریق کرد و به شکل اتوماتیک قند و شکر تولید کرد. به همین دلیل انتخاب روسای دانشگاه ها و دانشکده ها و مدیرگروه ها به شکل جمعی منتفی شد و از بالا تصمیم گرفته می شد که چه کسی رییس باشد؛ ارتقا بگیرد و یا اخراج شود. اما با ورود فرجی دانا به وزارت علوم نوعی بازگشت امور به دست اساتید در دانشگاه اتفاق افتاد.
آزاد ارمکی تصریح کرد: البته با واگذاری امور به اساتید دانشگاه همه تصمیم گیری ها به نفع اهداف وزیر هم نبود. در مواردی که اکثریت در دانشگاه و یا دانشکده با نیروهای مخالف اصلاحات و اعتدال بود حاصل تصمیم گیری به نفع دولت هم نبود. اما با این حال وزیر علوم مدافع آن است و این بازگرداندن کار به دست اساتید ارزشمند است. این روش “استاد محوری” باعث می شود سازمان دانشگاه خودش از درون برای خود تصمیم بگیرد و سیاست گذاری کند.
وی ادامه داد: طبیعی است اعمال این روش برای کسانی که به دموکراسی و مشارکت افراد و تصمیم گیری جمعی و خصوصا به حضور روشنفکران و دانشگاهیان باور ندارند خیلی سنگین است. کسانی که وزیر علوم را به دلیل این روش ها زیر سوال می برند کاملا ضد روشنفکر و ضد دانشگاه و ضد علم و ضد دانشمند هستند. انها می دانند که اگر دانشگاه به حال خود رها شود از درون آن نیروی فکری تولید می شود و هر جناحی که روی کار باشد این دانشمند و روشنفکر و هوشمندی اوست که تصمیم می گیرد.
این استاد دانشگاه تهران افزود: اصولگرایان تندرو چون می دانند دانشگاه جایی است که اگر به حال خودش رها شود می تواند منشا تحولات عمده می شود از همین ابتدا جلوی تحول آن را می گیرند تا بتوانند از این طریق حوزه سیاست و اقتصاد را کنترل کنند. به هر حال حوزه فرهنگ و دانشگاه جایی است که در آن فکر و نقد و بررسی جریان دارد و تندرو ها خوب می دانند اگر بتوانند آن را کنترل کنند و مدام تحت فشار بگذارند تا از کار بیفتد آن وقت کنترل حوزه های دیگر برای آنها ساده تر خواهد شد. به همین دلیل این ها می خواهد جلوی حرکات بعدی نیروی اجتماعی به نام داشگاه را بگیرند تا در آینده با سر و صدای کمتری بتوانند اعمال نفوذ کنند.
آزاد ارمکی تاکید کرد: فرجی دانا یکی از آخرین وزرایی بود که از مجلس رای گرفت و اولین وزیری است که موضوع استیضاح او جدی می شود. این معنی دار است و نشان می دهد این ها با دانشگاه مشکل دارند. آنها می خواهند کسی را استیضاح کنند که اتفاقا اصولگراترین وزیر است. برخلاف تفکر غالب فرجی دانا اصولگراست و دغدغه های متفاوتی از اصولگرایان در مدیریت ندارد. بر اساس تجربه مدیریتی که من با ایشان در دانشگاه تهران دارم معتقدم فرجی دانا خیلی اصلاح طلب نیست و بیشتر اصولگراست. اما چرا آنها باز هم نمی توانند با او کنار بیانید به این دلیل است که می خواهند مانع حرکت های اجتماعی و باز شدن حیات اجتماعی جامعه ایرانی شوند.
وی افزود: در مورد وزیری که دغدغه اصلی او در وزارت علوم و دانشگاه علم و دانش است می گویند رکود علمی ایجاد کرده است. در حالی که اساسا دوره آقای دانشجو (وزیر علوم دولت احمدی نژاد) به طور خاص بدترین دوره وزارت علوم بوده و اتفاقا رکود علمی در این دوره اتفاق افتاده است. در این دوره چیزی که تحت عنوان افزایش مقالات i.s.i داریم مبتنی بر تولید دانش نیست بلکه کپی علم است.
آزاد ارمکی تصریح کرد: به اعتقاد من این فشارها به وزارت علوم به نوعی برای انتقام گرفتن از جریان جامعه است جامعه ای که اعتدال را بر گرده طبقه متوسط نهاده است. در واقع این ها دارند از طبقه متوسطی انتقام می گیرند که دانشگاه نماینده آن است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا مصالحه وزیر علوم با نمایندگان استیضاح کننده و فرصت یک ماهه به وزیر بیانگر عقب نشینی فرجی دانا از مواضعش است اظهار داشت: نه اینطور نیست. این در واقع نشانگر نقش ریش سفیدی لاریجانی است که به اعتقاد من به عنوان رییس مجلس خوب عمل می کند. در واقع این ماجرا فرصتی شد تا لاریجانی خودش را به عنوان یک خبره سیاسی نشان دهد. من تبریک می گویم به لاریجانی که توانسته سیاست مداری خودش را بر خلاف وضعیت های پیشینی که داشته نشان دهد. بنابراین معتقدم این در واقع ارتقا بخشی به وضعیت لاریجانی در مجلس است نه پایان یافتن این مقووله.
آزاد ارمکی ادامه داد: این کشمکش میان وزیر و مخالفانش همچنان باقی می ماند. چون به هر حال وزیر باید روسای دانشگاه ها را عوض کند و دانشکده ها باید انتخاباتی شود. این با سبک و سیاقی که در سالیان پیش دنبال شد و هر کاری خواستند توانستند با دانشگاه بکنند متفاوت است. همین که اولین رییس دانشکده با سیستم انتخاباتی تغییر کند مخالفان باز هم وزیر را به صحن مجلس خواهد کشاند. چون این ها کاملا مخالف انتخابات و مخالف رای مردم و مخالف تاثیرگذاری نخبه ترین افراد و صالح ترین افراد هستند که می توانند برای دانشگاه تصمیم بگیرند و مسیرخودشان را انتخاب کنند. به هر حال من معتقدم این قصه دوباره از سر گرفته خواهد شد چون آنها از این ماجرا کوتاه نمی آیند و نمی خواهند به طور طبیعی عقلانیت و تدبیر و مشارکت در دانشگاه ظهور کند. با این حال در این ماجرا رجلیت و سیاستمداری فردی مثل لاریجانی خود را نشان داد که به نظر من برای مملکت اتفاق خوبی است.
آزاد ارمکی در رباطه با عملکرد وزیر علوم طی این مدت نیز اظهار داشت: عمده ترین اشکالی که من در مورد وزارت علوم می بینیم این است که اتفاقا وزارتخانه ای که باید موجب فعال شدن خود دانشگاهیان شود اما در سطح وزیر و مجلس دعوا می کند. در حالی که این امر باید به دانشگاه منتقل شود و دانشگاه باید فعال شود. متاسفانه وزیر هنوز اجازه فعال شدن عرصه دانشگاه را نداده است. آن چیزی که اصولگرایان به ان اعتراض دارند که چرا وزیر دانشگاه را فعال کرده است اتفاقا برعکس است ؛ دانشگاه را فعال نکرده است.
وی ادامه داد: انتظار دانشگاهیان این است که بیشتر بتوانند مشارکت کنند. نه در سیاست بلکه در عرصه علم و دانش و تخصص. متاسفانه هنوز همان کارهای قدیم در دانشگاه انجام می شود. همان شیوه ها و روش ها و کسی هم به آن توجه نمی کند. خصوصا در بحث تولید علم ما هنوز تغییر روشی را نمی بینیم اتفاق افتاده باشد. کپی کاری علمی همچنان بر سر جای خود هست و حوزه آموزش و پژوهش و پذیرش دانشجو همان مشکلات خود را دارند. همه مشکلات بر جای خود باقی است و اما ما دعوا در سطح بالا داریم. جناح رقیب دعوایی را در سطح وزارت و مجلس ایجاد کرده و این ها در درون این دعوا افتاده اند و بدنه نظام آموزش کشور همچنان بلاتکلیف باقی مانده است. این ایراد به وزیر است.
وی در عین حال گفت: البته این ایرادی نیست که ارادی باشد بلکه وزیر از سر اجبار دچار شده است. از روز اول وقتی یک معاون یا مشاور وزیر تعیین می شود و در قبال آن هجمه طولانی اتفاق می افتد و یا رییس دانشگاه انتخاب می شود و مقاومت طولانی صورت می گیرد انرژی وزیر و همکارانش را گرفته می شود. ولی این روال می توانست به شکل دیگری هم در دانشگاه پیش برود که نرفت و ما داریم فرصت ها را از دست می دهیم.
ارمکی تاکید کرد: اما امیدواریم وزیر بماند و بتواند امور را به درون دانشگاه برگرداند و از این منظر سر و سامانی به دانشگاه بدهد.
فصل اعتدال
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید