یگانه، بی‌مثال و به زبان خودمانی سوپرمن واقعی / لوریس چكناواریان

1395/2/25 ۰۸:۱۳

چهار اپرا از داستان‌های شاهنامه، حاصل ٢٥ سال زندگی من است. اپراهایی كه در مجموع ٨ بار آنها را نوشتم تا همان چیزی شود كه باید. اپرا نوشتن، كار سختی است. ممكن است خسته شوی و حتی ممكن است در میانه راه بایستی. اما بگذارید یك اعترافی كنم؛ در تمام این سال‌ها و با «شاهنامه» من هیچ‌وقت خسته نشدم. هیچ‌وقت فكر نكردم كه باید رها كنم و تمام.

چهار اپرا از داستان‌های شاهنامه، حاصل ٢٥ سال زندگی من است. اپراهایی كه در مجموع ٨ بار آنها را نوشتم تا همان چیزی شود كه باید. اپرا نوشتن، كار سختی است. ممكن است خسته شوی و حتی ممكن است در میانه راه بایستی. اما بگذارید یك اعترافی كنم؛ در تمام این سال‌ها و با «شاهنامه» من هیچ‌وقت خسته نشدم. هیچ‌وقت فكر نكردم كه باید رها كنم و تمام. آنقدر داستان‌های «شاهنامه» بی‌نظیر است، آنقدر این قصه‌ها پر از لحظه‌های دراماتیك و دوست‌داشتنی است، آنقدر شگفت‌انگیز و عجیب و خارق‌العاده است كه من هیچ‌وقت خسته نشدم. «شاهنامه» همیشه برایم تازگی دارد و این‌همه سال و این‌همه كار، حتی به چشمم نمی‌آمد و تمام اینها به دلیل همان ذات اصیل، بی‌نظیر، جذاب و فوق‌العاده «شاهنامه» است؛ میراث گران‌بهایی كه از شخصیت بزرگ فردوسی به ما رسیده‌ است و من تا امروز در عرصه ادبیات و هنر، نه تنها در ایران كه در جهان هنر، شبیه به او را ندیده‌ام و مطمئنم نخواهم دید. فردوسی هنرمندی یگانه و خارق‌العاده است، مرد آزاده‌ای كه با آزادگی، ارزشمندترین میراث فرهنگی را برای نسل پشت نسل ایرانی‌ها به جا می‌گذارد و یك‌تنه زبان فارسی را زنده نگه می‌دارد. فردوسی، شخصیت بزرگ و به معنای واقعی كلمه انسان است و با تمام این‌هاست كه می‌شود گفت؛ فردوسی یگانه و بی‌مثال است و شاید اگر بخواهیم دنبال نمونه‌ای شبیه به او بگردیم، هیچ‌وقت نمونه و نظیری برایش پیدا نخواهیم كرد. فردوسی در حد و اندازه یك قهرمان فراواقعی و شاید به زبان و لحن امروزی یك «سوپرمن» است كه در دنیای هنر ما، خود را نشان داده و وظیفه مهم ما افتخار كردن به او و به «شاهنامه‌« است و دیگر هیچ.

منبع:روزنامه اعتماد