اخبار و گزارش

دکتر علی‌اشرف صادقی با اشاره به تدوین سه جلد از فرهنگ جامع زبان فارسی تاکنون، دلیل تدوین این فرهنگ را پدید آوردن اثری شامل و پوشانندۀ تمام کلمات فارسی متون قدیم و معاصر دانست ضمن آنکه گوشه‌چشمی هم به فارسی تاجیکی و افغانستانی (دری) داشته باشد.

نشست تخصصی زبان و رایانه با موضوع دستور زبان فارسی و رسم‌الخطّ با ارائه چهار گزارش از برنامه‌های صورت گرفته در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، عصر ۲۵ اردبیهشت برگزار شد.

فرزاد قائمی دبیر علمی همایش «بازشناسی نقش شاهنامه فردوسی در سیر فرهنگ و تمدن ایرانی- اسلامی» در بزرگداشت حکیم فردوسی با محوریت بازشناسی نقش شاهنامه در سیر فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی گفت: سال گذشته بیش از ۲۰۰ مقاله دریافت و در قالب چهار جلد کتاب به چاپ رسید.

رییس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، شاهنامه را میراث گران‌سنگ فرهنگی و تمدنی ایرانیان دانست و گفت: سراسر شاهنامه مملو از قصه دفاع، غیرت، مردانگی، میهن‌پرستی و سرشار از عشق و عاطفه، طهارت و پاکی است و اگر اقوام مختلف را اعضاء یک پیکر بدانیم زبان فارسی روح و جان ایران و عامل اصلی همبستگی ملی اقوام ایرانی است.

غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: تا زمانی که زبان ما فارسی باشد، ایران نیز خواهد بود. سرنوشت ایران و ایرانی بودن با زبان فارسی گره خورده است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: فردوسی نقطه اوج شکل گیری تفکری است که فضای تعامل دینی با هویت ایرانی را به صورت عملی در شاهنامه نشان می‌دهد.

خانه کتاب و ادبیات ایران به مناسبت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی، کتاب «فهرست توصیفی-تحلیلی مقالات مربوط به شاهنامه» را بررسی کرد.

مولف فرهنگ بزرگ سخن درباره اشعاری همچون «بسی رنج بردم در این سال سی» که نادرست به فردوسی نسبت داده شده است گفت: برخی از نسخه‌های شاهنامه بیش از ۶۰ هزار بیت است در حالی که آنچه فردوسی سروده است بیش از ۵۴ هزار بیت نیست.

محمدعلی اسلامی ندوشن معتقد است « اگر گفته شده است که «شاهنامه آخرش خوش است.» برای آن است که عنصر گناهکار بی‌مجازات نمانده و جبهه بدی مغلوب شده است.»

۱۶ سال قبل از تقسیم محرمانه ایران بین انگلیس و روسیه در سال ۱۹۰۷، ناصرالدین شاه قاجار با امضای امتیازنامه رژی نبض اقتصاد ایران در صنعت توتون و تنباکو را به مدت ۱۴ ماه در اختیار تاجران حسابگر انگلیسی گذاشت، اما با هرج و مرج اقتصادی و معیشتی و ابتذال فرهنگی آنان در ایران، سلسله اعتراضات پر زد و خورد و خونینی را سبب شد که به صدور فتوای میرزا سید محمدحسن حسینی شیرازی ختم شد.