تاریخ در چنین روزی

ملامحمد صالح بن احمد سروی مازندرانی ملقب به حسام الدین، داماد علامه محمدتقی مجلسی بود. همسر وی آمنه بیگم، بانوی بسیار فاضل، عالم و پرهیزكار بوده و ملاصالح را در حل مسایل علمی یاری می‏ كرد.

نخستین اعتراض آشكار نسبت به جنایت عبیدالله بن زیاد در شهادت امام حسین(ع)، از سوی یكی از شیعیان كوفه، به نام عبدالله بن عفیف اَزدی برخاست. عبیدالله بن زیاد، پس از آن كه اسیران واقعه‏ی كربلا را در مجلس خود با كلمات درشت و خشن، مورد اذیت و آزار قرار داد و آنان را سرزنش كرد، عبدالله بن عفیف كه از شیعیان دلیر امیر مؤمنان و از زاهدان و عبادت پیشه‏گان كوفه بود

ملاعبداللَّه شوشتری، سال‏ها در حوزه ‏ی علمیه‏ ی نجف تحصیل كرد و از محضر اساتید برجسته‏ ی این مركز دینی بهره برد. او سپس به ایران مراجعت نمود و به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت.

در روز 12 محرم سال 61 قمری، هنگامی كه نیروهای یزید، كربلا را ترك كردند، مردم قبیله‏ ی بنی‏ اسد از روستای غاضریه كه نزدیك كربلا بودند اجساد شهداء را دفن كردند. پیكرهای مطهر یاران وفادار امام‏حسین(ع) در كنار بدن پاك آن سرور به خاك سپرده شدند.

شهادت امام سجاد(ع) در برخی نقل‏ها سال 92 ق و در نقلی دیگر سال 94 و در منابعی دیگر سال 95 ذكر شده است. همچنین در روز شهادت آن حضرت اختلاف وجود دارد. در برخی منابع، شهادت ایشان را در روز 22 18 و 25 ماه محرم نیز ذكر كرده ‏اند. زمان حضرت امام سجاد(ع) پُر از اختناق و تقیه بود و كسی در برابر جاسوسان بنی ‏امیه، مجال نفس كشیدن نداشت؛ با این حال، امام سجاد(ع) از ارشاد و نشر احكام اسلام فروگذاری نكرد.

ابوالفتح شمس الدین سید اسحاق بن سید امین‏الدین جبرییلِ موسوی اردبیلی، معروف به صفی‏الدین اردبیلی (شیخ صفی)، موصوف به بُرهانُ الاَصفیاء، قُطبُ الاَقطاب و شَیخُ العارفین، از عرفا و مشایخ صوفیه و پیران طریقت در قرن هشتم هجری است.

در روز دوازدهم محرم سال 61 قمری، كاروان اسیران كربلا كه شامل زنان و كودكان شهیدان قیام كربلا بود، وارد شهركوفه شد. سرپرستی این كاروان را امام سجاد(ع) فرزند امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) خواهر آن امام، بر عهده داشتند

31 شهریور سالروز شروع جنگ تحمیلی از سوی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران، به عنوان آغاز هفته دفاع مقدس نامگذاری شده است. دوران هشت سال دفاع مشروع امت سلحشور ایران در حفظ و اعتلای نظام مقدس اسلامی و حراست از مرزهای عزّت و شرف این مرز و بوم، به مثابه یكی از حساس‏ترین و بارزترین برهه‏های حیات راستین این ملت، همچون نگینی تابناك، تا همیشه زمان، بر تارَكِ تاریخ حماسه و ایثار و پایداری آزادگان جهان می‏درخشد.

ملاعلی زنجانی از علما و فقهای قرن سیزدهم هجری قمری و از پرورش یافتگان حوزه‏ی درس شیخ محمدتقی، صاحب "هدایةُالمسترشدین" و از معاصران شیخ مرتضی انصاری بوده و برخی از بزرگان چون میرزا حبیب‏ اللَّه رشتی از شاگردان وی می‏ باشند. او در كنار تدریس، به رفع نیازهای دینی و دنیوی مردم نیز اهتمام می ‏ورزید. برخی از آثار به جای مانده‏ی وی عبارتند از: تفسیر قرآن، جوامع الاصول، السؤال و الجواب، الصّید و الذِّباحة، معدَنُ الاسرار، نوامیسُ الاُصول و وسیلةُالنّجاة و... .

ابوسهل كوهی ریاضی‏دان و منجم ایرانی، بیشتر روزهای عمرش را در مراكز علمی شهر بغداد كه در آن عصر از رونق علمی برخوردار بود، به مطالعه و تحقیق، سپری كرد و نزدیك به سی سال به رَصَد ستارگان و مسایل مربوط به آن‏ها پرداخت. ابوسهل كوهی در نتیجه‏ ی تحقیقات خود، موفق به ساخت رصدخانه ‏ای شد كه مورد استفاده ‏ی دانشمندان پس از او قرار گرفت. از كتاب‏های متعدد او، صنعت اُسطُرلاب و دوایر حماسه قابل اشاره ‏اند.