مقاله

از زمانــی کــه درســت نمی‌دانیم، بســیاری از اقوام ســتارگان را خدا می‌دانســتند و همین راه پرســش در باب ماهیت آنها را بر ایشان می‌‌بست. این اعتقاد البته یک وجه مثبت هم داشت و آن این بود که به کنجکاوی همیشــگی آدمیــان دربارۀ جهــان انگیزۀ دیگری می داد

در نگارگــری ایــران همــواره تصویر انســان جایگاهی ویژه داشــته و انســان نگاری در هــر دوره از کار نگارگری با تغییراتی همراه بوده است. توجه به پیکرۀ انسانی در متن فکری و فرهنگی هر دوره و با توجه به تأثیرپذیری از اندیشــۀ اســامی تعریف شــده است.

شواهد برجای مانده از کودتای سوم اسفند 1299 اگرچه بر نقش انگلیس در تحقق کودتا صحه می گذارد اما تاکید بر نقش انگلیس در روی کارآمدن رضاخان نباید مانع از آن گردد تا عوامل زمینه ساز داخلی کم اهمیت تلقی شوند.

سنت علمی رایج در دوران اسلامی هرگز مسیر یکنواخت و یک دستی را طی نکرده است. نمی توان به طور دقیق، نمودار صعود و نزول آن را ترسیم کرد، اما روشن است که این سنت علمی هرچه بود، با گذراندن دوران طلایی اش، افول کرد و دانش اروپاییان از آن پیشی گرفت.

مردمان مشرق اسلامى، از بخارا تا سراسر خراسان بزرگ و افغانستان، از همان آغاز به خاندان و دودمان نبوت، ارادت و احترام خاصى داشته‌اند.

«قرآن‌شناخت» به سرویراستاری سیدحسین نصـر، با همکاری چهار مترجم و ویراستار، یک دستیار ویراستار و پانزده نویسنده به زبان انگلیسی در ۱۹۸۸ صفحه سال ۲۰۱۵ در آمریکا منتشر شد.

احتمالاً بزرگ‌ترین طنزسرای تاریخ ادبیات ما، حافظ است و محتمل است که در این گزاره، شکی نباشد برای اکثر و اغلب فارسی‌زبانان؛ اما در دوره‌های مختلف تاریخ و ادبیات ایران، «شعر طنز» یا «فکاهه» یا «هزل»، به آثاری گفته شده که قرارداد میان خود و مخاطب را به سبک و سیاقی تنظیم کرده‌اند که از نخستین واژه تا واپسین کلمه شعر، اثری از «جدیت» در آن نباشد! یعنی تفرجی باشد در آن و اغلب «یک‌بارمصرف» یا «فست‌فود» باشند

سهروردی تنها در دو موضع از آثار خود، از «هورقلیا» سخن گفته است: یک بار در کتاب المشارع والمطارحات، و بار دیگر در کتاب حکمة الاشراق؛ در کتاب اول، هورقلیا به عنوان یک عالَم (عالم اشباح مجرّده و مُثُل معلّقه) و در کتاب دوم، به عنوان یک مدینهٴ مثالی قلمداد شده است.

فکر احداث راه آهن در ایران از اوایل دوره ناصری به این سوی مطرح بود و بتدریج رشد و گسترش یافت. هم مهندسان، شرکت ها و سرمایه گذاران خارجی به شکل های گوناگون در سده 19 م. این فکر را مطرح کردند و طرح هایی در این زمینه ارایه دادند و هم دولت های روس و انگلیس و بعدها آلمان در آن دوره هر یک به طریقی به مسأله ی راه آهن ایران توجه کردند و با طرح آن درگیر شدند.

مقاله حاضر به بررسی اخلاق اجتماعی و آداب و رسوم لوطیان در دوره قاجار می پردازد. لوطی گری بخشی از زنجیره ای است که، در نظر، با فتوت آغاز می شود و در اصناف بازار و عیاری نمود می یابد.