مقاله

چکیده: ازدواج از کردارها و موضوعات بحث انگیز و داستان ساز شاهنامه است. گرچه در ابتدا حادثه ای شیرین می نماید، ولی جز در چند مورد ازدواج های خوش فرجام، پایانی غم انگیز دارد و حادثه ای را درون خود می پرورد؛ موجب جنگ، شورش، خونریزی، تباهی، مرگ، از بین رفتن نسل پادشاهان، خیانت، کین خواهی و کدورت می گردد.

در شاهنامه آنجا که سخن از پادشاهی هرمزد، پسر ولیعهد نوشیروان، به میان است، پس از پیروزی بهرام چوبینه بر ساوه شاه، هنگامی که هرمزد وی را به رزم پرموده، پسر ساوه شاه، گسیل می دارد، از دژی متعلق به پرموده نام برده می شود که وی گنج خویش را در آن می نهد

قاسم مختاری - محمود شهبازی - مژگان نصیری چکیده: فردوسی شاعر بلند آوازه ایران زمین است که با سرودن شاهنامه به عنوان یکی از گران سنگ ترین آثار حماسی، در آسمان شعر و ادب فارسی درخشید. در قرن هفتم هجری، نخستین ترجمه عربی از شاهنامه توسط فتح بن علی بنداری اصفهانی، به فرمان ملک معظم عیسی ایوبی انجام شد.

این مقاله درباره ی تأثیر فرهنگ ایران باستان در ادبیات پارسی پس از اسلاام، به ویژه در سده های چهارم و پنجم هجری، یعنی دوره ی شکوفایی زبان پارسی است.

باورهای همگانی در ایران،اکثرا ریشه در اسطوره‏ها دارد و من در کتابی‏ نوشته‏ام که:«در افسانه‏ها حقیقی نهفته است که در هیچ حقیقت تاریخی‏ وجود ندارد».

جنبۀ اسطوره ای شاهنامه: تحقیق در این مطلب تازگی ندارد، نزدیک یک قرن است که پژوهندگان و محققان از ایرانیان و خاورشناسان دربارۀ شاهنامه و اسطوره ها و ارزش های تاریخی آن، به تحقیق پرداخته و مطالبی مبسوط نوشته اند

پرسش از اینکه خوانش «شاهنامه» حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی چه ضرورتی دارد شاید از این منظر قابل بررسی باشد که به مانند خواب و خوراک نیست که آنی و حتمی باشد، بلکه از ملزومات فرهنگی و تمدنی است و تأثیر خود را عمیق‌تر و درازمدت‌تر می‌گذارد. با همین استدلال، توجه نکردن به آن، به مرور موجب از بین رفتن موجودیت جامعه می‌شود.

با روی کار آمدن مقتدر عباسی از سال ۲۹۵ به بعد، زمینه رشد شیعه در بغداد و نقاط دیگر فراهم شد. در این دوره شاهد آن هستیم که بسیاری از شیعیان برجسته، دارای مشاغل حکومتی و اداری بودند. پیش از این اشاره کردیم که آمادگی شیعیان برای نفوذ در امور حکومتی از مدتها قبل مطرح بوده است[...]

فردوسی را «بزرگترین حماسه‌سرای ایران زمین» خوانده‌اند.۱ این عنوان به‌حق، شایستة اوست. سراسر شاهنامه آکنده از شرح هنرمندانة دلاوری‌ها و جانفشانی‌های مردم ایران به‌طور اعم، و گردان و پهلوانان آنها به نحو اخص است؛ اما شگفتا که این کتاب رزم، کتاب سیاست و آیین ادارة مملکت و شیوة مردم‌داری نیز هست.

به نام پروردگار بزرگ، با اجازۀ ریاست محترم مرکز دائرةالمعارف؛ جناب آقای بجنوردی و استادان محترم و علمای ارجمند و مهمانان عزیز و آقایان و بانوان محترم. بنده واقعاً شرم زده هستم از این همه محبت و مهربانی استادان عزیز و جناب آقای بجنوردی که اینجا در حق بنده روا داشتند.