اشترنهایم

اشترنهایم \ešternhāym\، ویلیام آدُلف کارل (1878-1942 م / 1257-1321 ش)، نمایشنامه‌نویس آلمانی. شهرت او بیشتر به‌سبب کمدیهای هجوآمیزی است که به‌زبان ساده، دربارۀ ارزشها و آرزوهای مردم طبقۀ متوسط نوشته است. 
اشترنهایم در لایپزیگ زاده شد و در دانشگاههای آلمان در رشته‌های فلسفه، روان‌شناسی و حقوق تحصیل کرد. ثروت خانواده و دو همسر نخستش، او را از کارکردن بی‌نیاز کرد و به او مجال داد که بیشتر اوقاتش را به نوشتن و سیر و سیاحت بگذراند. 
اشترنهایم در 15سالگی نمایشنامه‌نویسی را آغاز کرد، اما نخستین نمایشنامه‌های او اقتباسی بودند. بهترین نمایشنامه‌هایش از 1911 تا 1916 م روی صحنه آمد که عنوان مجموعۀ آنها «از زندگی قهرمانان بورژوا» بود. او در شماری از نمایشنامه‌هایش، افراد خانواده‌ای تن‌پرور و جاه‌طلب را نشان می‌دهد که چهرۀ حقیقی خود را در پس نقاب نزاکت بورژوایی پنهان کرده‌اند. نمایشنامه‌های متأخرتر او از موفقیت کمتری برخوردار بود. زبان تلگرافی در نمایشنامه‌های نخستینش به‌سانِ پلی میان زبان نمایشنامه‌های فرانک وِدِکیند (که دخترش سومین همسر اشترنهایم بود) و بِرتولت برِشت است. 
اشترنهایم را بیشتر در زمرۀ نمایشنامه‌نویسان اِکسپرسیونیست برشمرده‌اند، اما او، خود، سرسختانه باور داشت که نویسنده‌ای واقع‌گرا (رئالیست) است. افراد خانواده‌اش نمایندۀ همان خرده‌بورژواهایی بودند که از آنها انتقاد می‌کرد. یهودستیزی‌ای که به‌رغم تبار یهودی او در آثار انتقادی و اجتماعی‌اش دیده می‌شود، نیز نشان‌دهندۀ وضعیتی در جامعۀ آلمان است که زمینۀ مساعدی را برای به قدرت رسیدن هیتلر فراهم آورد. داستانهای کوتاه و بلند اشترنهایم به‌شیوه‌ای پیشرو (آوانگارد) نوشته، و با استقبال خوانندگان روبـه‌رو شدند. زنـدگی‌نامۀ خـودنوشت او، بـا عنوان «اروپای پیش‌ از جنگ در تصویر زندگی من»، در 1936 م منتشر شد. از میان نمایشنامه‌های او می‌توان از «زیرشلواری» (1911 م)، «فخرفروش» (1914 م)، «1913» (1915 م)، «سنگواره» (1925 م) و «شهروند شیپِل» (1913 م) نام برد. 

مآخذ

Americana, 2006; Britannica, 2010; Columbia, 6th edition.

بخش ادبیات جهان