مرتضی نعمتاللهی در آتلیهاش، دور از هیاهوی شهر و آدمها، دنیای خود را دارد؛ دنیایی پر از مجسمهها و طرحهای تمام و نیمهتمام. اینجا ناژوان است با هوایی دلپذیر، دو دست، دو چشم، دو پا و پیکرهای متحرک بیش از پنج دهه است که با یک مغز، تنها و تنها تفکر میکند تا آدمها و ماشینها با همه خوب و بدشان به اقتدار استاد علیاکبر یا دستهای متفکرانه فردوسی چشم بدوزند و این نگاهها تا جایی است که اکثر آنها نام مؤلف این آثار را نمیدانند. نعمتاللهی احتیاجی به نمایشگاه ندارد چراکه نمایشگاههای دائمی او در میدان و چهارراه و خیابانهای تهران، اصفهان، کرج و... نصب است و میلیونها مخاطب را تا به امروز به خود دیده است اما بخشی از آثار او شخصی هستند؛ آثاری که اینروزها گوشه کوچکی از آن را در گالری «متن امروز» تحت عنوان «نگاه دوباره» به نمایش گذاشته است. متنی که در ادامه میخوانید، بخشی از یک گفتوگو است که شاید زمانی یک کتاب شود.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید