اخبار و گزارش

در نشست بررسی کتاب «مکتب حافظ» اثر منوچهر مرتضوی، از تأثیرات این کتاب بر ادبیات و فرهنگ جامعه گفته شد و غلامعلی حداد عادل، این کتاب را در زمره کتاب‌های تراز اول جهان معرفی کرد.

احمد بستانی: چیزی که کربن به ما نشان می‌دهد این است که از ایران باستان تا دوره معاصر یک سنت فلسفه‌ورزی مشاهده می‌شود که قابل تقلیل به کلیت فلسفه در تمدن اسلامی نیست. کربن با اشاره به اینکه ایرانیان سنت دینداری مخصوص به خود را داشتند می‌گوید ما ایرانی‌ها سنت فلسفه‌ورزی مختص به خود را هم داشته‌ایم.

کتاب زندگی نامه و خدمات هنری و فرهنگی استاد عباس جمال پور، چهره ماندگار هنر نگارگری و نقاشی ایران به همت معاونت علمی پژوهشی و انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی روانه بازار نشر شد.

کتاب «از نظم کیهانی تا عدالت سیاسی در عهد ساسانی» اثر علی جهانگیری به بررسی چگونگی تأثیر مفاهیم نظم کیهانی بر عدالت سیاسی در دوره تاریخی ساسانیان می‌پردازد.

معصومعلی پنجه، استادیار گروه تاریخ و باستان‌شناسی گفت: عالم‌زاده یکی از آخرین بازماندگان «مکتب دقت» است. او پیرو قزوینی، مینوی و یزدگردی است. سرلوحه کار پژوهشی هادی عالم‌زاده، این جمله استادش امیرحسن یزدگردی بوده است: «عطر یک مقاله خوب، عالم را می‌گیرد»!

هنر نوگرای ایران در دهه اواخر دهه ۳۰ تحت تاثیر هنر مدرن وارد فصل جدیدی شد، هنرمندانی ظهور کردند که قصد داشتند مفاهیم مدرن را روی زمینه های بومی بنا کنند؛ مکتب سقاخانه زاییده این تفکر بود که مرگ ناگهانی منصور قندریز هنرمند جوان آن روزگار تاثیر شگرفی در بلوغ مکتب سقاخانه داشت.

کتاب «ایران در آینه خیال شرق‌شناسان» تالیف محمد تولایی از سوی انتشارات دوستان منتشر شد. بر اساس این کتاب ایران همیشه دوگونه جایگاه را در ذهنیت اروپاییان به خود اختصاص داده است. مقر خیالبافی‌های هوش‌ربا و مظهر شرق مرموز بوده و همزمان عرضه‌کننده منبعی برای طنز نژادپرستانه و قوم‌مدار غربی.

محمد رسولی گفت: از توجه به برخی ابیات شاهنامه، به خوبی مشخص می‌شود که منوچهرشاه نخستین واضع منشور حقوق بشر در جهان است.

۲۵ مهرماه، سالروز مرگ شهادت گونه فرخی یزدی است؛ مردی که به خاطر زدن حرف حق و حقیقت، دهانش را دوختند تا نور عدالت طلبی و آزادی‌خواهی را خاموش کنند اما امروز، شعر این شاعر معاصر جلوگاه‌ آزادی‌خواهی در سپهر ادبیات فارسی است.

حسن حضرتی، دانشیار تاریخ دانشگاه تهران گفت: نقد من این است که مهارت استفاده از نظریه را آنقدر فربه کرده‌اند که بقیه مهارت‌ها به حاشیه رفته است. این رویکرد سبب شد که اقتدار تاریخ زیرسوال برود. من به رشته تاریخ از زاویه دید مدرن نگاه می‌کنم. غایت رشته تاریخ نظریه‌آزمایی نیست.