اخبار و گزارش

اگر میراث تاریخی مشترک، یعنی داستان‌ها و افسانه‌ها و اساطیر و ... موضوعیت داشته باشد، هویت ملّی برتر از هویت‌های قومی چندگانه خواهد بود و وحدت ملّی به سبب وجود چند قومیت سست نخواهد شد.

استاد فلسفه اسلامی با اشاره به اینکه سهروردی نگاه متفاوتی به مسائل دارد گفت: شیخ اشراق درباره موضوعی مثل عبادت کردن می‌گوید: تو چنان نماز و قرآن بخوان که گویی بر تو نازل شده است.

«امردادگان» یکی از جشن‌های دوازده‌گانه است که در دهه اول مرداد برگزار می‌شود؛ روزی که نام روز و ماه یکی می شود. اَمرداد در زبان زرتشتی یا «اَمِرِتات» در اوستای پسین، یکی از فروزه‌ها، خرد و دانش اهورامزدا است که معنی نامیرایی، بدون زوال، بی مرگی و جاودانگی را به همراه دارد.

استاد دانشگاه شهید بهشتی گفت: سهروردی حکمتی بر پایه دل، اشراق و قرآن کریم بنا نهاد؛ او مفسر قرآن بود و فلسفه را با قرآن و اندیشه ایرانی پیوند داد اما شیخ اشراق را به خاطر نفهمیدن حرف‌هایش در دادگاه جهل مقدس محاکمه و اعدام کردند.

استاد پیشکسوت فلسفه اسلامی با بیان اینکه سیدحسین نصر حکمت سهروردی را در ایران بازشناساند، گفت: او نه تنها حکمت سهروردی و حکمت اسلامی بلکه فرهنگ اسلامی و ایرانی را به نقاط دیگر دنیا منتقل کرد لذا در سال دوهزار استاد نصر را به عنوان فیلسوف زنده از سوی کنگره جهانی فلسفه انتخاب کردند.

جلال‌ ستاری عمیقا به اسطوره علاقه‌مند و به آن توجه نشان می‌داد و بر توجه به اسطوره تأکید داشت و می‌گفت: «تأکیدی که دارم توجه است؛ نه شیفتگی. این دو را نباید با همدیگر خلط کرد. آن‌که شیفته‌ اسطوره است، حرف دیگری است. این شیفتگی گمراهی می‌آورد؛ آن دیگری می‌خواهد در این‌باره بداند. »

سهروردی در سال 1155 میلادی در شهرسهرورد زنجان‌ زاده شد. دنبال دانش و دایم‌السفر بود. به حلب و سوریه نزد فرزند صلاح‌الدین ایوبی، ظاهرشاه رفت و ظاهرا شیخ را بسیار دوست ‌داشته، اما به سعایت و حسادت بزرگان شهر حكم تكفیر وی صادر می‌شود.

به زعم برخی محققان و صاحب نظران، سهروردی به واسطه ابتکارات جدی و متکثری که در حوزه تفکر فلسفی داشته می تواند در حل مسائل مبتلابه جهان امروز مفید واقع شود از این رو پرنگ شدن تلاش‌ها برای معرفی فلسفه سهروردی در دنیا ضروری است.

در مقابل تنوع سیستم های سرمایشی امروزی؛ روزگاران کهن در گوشه ای دنج از بناهای های قدیمی، خنکای خیشخانه در تابستان‌ها شگرد طبیعی برای فرار از گرما بود؛ اتاقکی مفرح و باطراوت که جانی تازه به اهل خانه می بخشید.

شیخ شهاب الدین سهروردی از فلاسفه و عرفای قرن ششم است. او عمر زیادی نداشت؛ اما همان روزهای کوتاهی که در این دنیا گذراند، به تحصیل علم و فلسفه مشغول شد.