امروزه بسیاری از پژوهشگران شرقی و غربی، وجه ممیزه تاریخنگاری مدرن و سنتی را محتوا و ماهیت تجربی، عقلانی و انتقادی تاریخنگاری مدرن می‌دانند و عموما تاریخنگاری سنتی و پیشامدرن را فاقد این محتوا و ماهیت قلمداد می‌كنند.
بدون اینكه بخواهیم ستایش بیهوده -كه امری مرسوم میان ما مردم است- داشته باشیم، می‌توانیم بگوییم ابوریحان بیرونی (م 2 رجب 440ق) بزرگ‌ترین دانشمند جهان اسلام است.
در این مقاله، نظراتی درباره‌ی تعیین برخی وجوه فرهنگیِ رایج برای کاربرانِ عامِ این رشته [یعنی ادبیات تطبیقی] ارائه شده است. امروزه، پژوهشگران آمریکایی زوایای خاصی را از دل متون بیرون می‌کشند که نه به درون بلکه به بیرون از این رشته نظر دارد، به سایر رشته‌های غیرزیبایی‌شناختی (مرتبط با سیاست، قومیت، نژاد، جنسیت، و جز آن)، و هدف هم نشان‌دادنِ گستره‌ی تعهدات فرهنگیِ این رشته‌هاست.
سده هاست شناخت ایران، با یه عبارتی «ایران شناسی» در رأس توجّه بیگانگان فرهنگ مدار بویژه اروپائیان قرار گرفته است. نخستین گام ها را در این زمینه، جهانگردانی برداشتند که پس از پشت سر نهادن کوره راه های دشوار، پای بدین سرزمین ناشناخته گذاشتند. آن ها از خود سفرنامه هایی به جای نهادند که دست نامه و دست مایه ای شد برای ایرانگردان بعدی.
با آنکه بیش از یک قرن از آغاز نهضت تتبعات و پژوهش های آکادمیک مدرن بر منابع نظم و نثر پارسی می گذرد و کتب یا دواوین غالبِ سخن پردازان و مشاهیر ایران توسط محققان و ادیبان معاصر با بهره از اسلوب های انتقادی و علمی جدید به زینت طبع آراسته گردیده است اما هنوز در کُنج کتابخانه های شخصی و عمومی هر روز نسخه ای از آثار نویسندگان و شاعران گمنام یا مغفول مانده ای کشف می شوند
متأسفانه اخیراً باز قصد تخریب چاپخانۀ روزنامه توفیق را کرده‌اند. «چاپ رنگین» روزنامۀ توفیق تنها یک ساختمان نیست. تنها یک ساختمان اصیل قدیمی نیست. تنها «یک نمونه از معماری سنتی زیبای ایران» نیست. «چاپ رنگین» بخش اصیلی از «تاریخ پرداختنی مطبوعات طنز مردمی ایران در قرن گذشته» است.
در باب عنوان و معنون «فلسفۀ اسلامی» حرف و سخن بسیار است و این بدان معناست که هم در عنوان «فلسفه اسلامی» و هم در معنون آن تردید و اشکال نموده‌اند؛ برای مثال می‌گویند اگر بنیان هستی‌شناختی یک شاخۀ معرفتی، وحی و نقل باشد، می‌توان عنوان فلسفه بر آن اطلاق کرد؟
جالینوس و ابن‌سینا را به‌عنوان دو نمایندۀ برجستۀ چنین کوشش‌های نظری می‌توان برشمرد که هرکدام از منظری به این ارتباط و تعامل پرداخته‌اند.
اگر بخواهیم برای آغاز رویداد کتاب‌گردی‌ها جایی را معرفی کنیم، همین ساختمان لغت‌نامۀ دهخدا در مجموعۀ موقوفات مرحوم دکتر محمود افشار یزدی است. روز آدینه‌ای در سال ۱۳۹۳ میهمان آن‌ها بودیم و آقای محقق داماد میزبان ما
فلسفه تاریخ دو شاخه دارد: نظری و تحلیلی. در حالی که شاخه نظری به تاریخ به عنوان حوادث و شرایط گذشته (یعنی تاریخ به عنوان «محتوا») می‌پردازد، فلسفه تحلیلی تاریخ درباره تاریخ به عنوان رشته تحصیلی (یا «شکل») تحقیق می‌کند تا آن گذشته را کشف و درک کند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید