گئورگ لوکاچ در كتاب «هگل جوان» زندگینامه فکری متفاوتی از هگل تدوین ميکند. لوكاچ در اين كتاب نشان ميدهد که در عین برجستگی عناصر ایدهآلیستی در فلسفه آغازین هگل، او بررسی مسائل اقتصادی را نیز به طور جدی در دستور کار خود داشته است. در ادامه بسط روش دیالکتیک را در فلسفه هگل توضيح ميدهد و در بخشهای پاياني، به برخورد هگل با اخلاقیات کانت، رابطه او با فیشته و شلینگ و گسست او از شلینگ ميپردازد و در پایان کتاب «پدیدارشناسی روح» را بررسی ميكند.
پرداختن به تمام جنبههای كار فكری لوكاچ در این فرصت كوتاه میسر نیست. بر این اساس میكوشم تنها بر یك تم اصلی از اندیشه او تاكید كنم. او به این تم اصلی در مقدمه انتقادیاش در ١٩٦٧ بر تاریخ و آگاهی طبقاتی تحت عنوان romantic anti-capitalism اشاره میكند. او تحت این مقوله آثار جوانی خودش را نیز مورد هجمه قرار میدهد، تحت این جمله معروف در مصاحبهای كه گفته بود: من زندگی در بستر نوسوسیالیسم را به زندگی در بهترین نوع سرمایهداری ترجیح میدهم. این جمله در دوره جنگ سرد بیان شد و ممكن است به نظر تبلیغاتی آید، اما بحث من این است كه لوكاچ در زندگی و عمل نیز این سخن را صادقانه گفت.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید