اخبار

بیستمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌‌ی جامی به «جامی در چین» اختصاص داشت که چهارشنبه یازدهم بهمن در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.

ایران به عنوان کشوری که بر سرزمین های زیاد و مردمان بسیار از فرهنگ های مختلف سلطه داشته و با آنها تعامل داشته است، همواره مورد توجه بوده است. درحقیقت، جایگاه ایران در تاریخ جهان و سهم آن در تاریخ نوع بشر تنها می تواند در پرتو بررسی تماس و تعاملات با قدرت های بزرگ همسایه آن شناخته شود.

مملکت چین که تا این اواخر ابواب آن بر روی متمدنین اروپا مسدود بود و کسی از اوضاع داخلی و اخلاق و عادات مردم آن سرزمین بطوریکه باید اطلاعات مفصل نداشت، پس از افتتاح باب مرابطات و جمع آوری اطلاعات ثابت شد که از ممالک قدیمه است و اهالی آن از خیلی پیش به اختراع بعضی وسایل برای رفع احتیاج مثل فن طبع و نگارش روزنامه و کاغذسازی و باروت و استفاده از قوۀ مغناطیس و کرم ابریشم و غیره نایل آمده، بیش از تمام ملل دیگر از آن اختراعات بهره می برده اند.

کهن‌ترین نوشته به زبان‌های ایرانی در چین، به زبان پهلوی است. بر سنگ مزار بانویی به نام ما (پهلوی: مانوش)، همسر سردار سوـ لیانگ۱ (پهلوی: فرخزاد)، متعلق به تاریخ ۲۶۰ر۸۷۴م، که در شیان، مرکز استان شنسی، یافته شده است.

در ورودی غرفه چین مجموعه‌ای از نسخ خطی قدیمی به نمایشگاه گذاشته شده است که نظر بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند. در این نمایشگاه فرهنگ چاپ و نشر باستانی چین معرفی شده است.

سعدی شیرازی شاعر سخنور فارسی که به استاد سخن معروف است، شهرتش، بیش و پیش از دیگر شاعران ایرانی به آن سوی مرزهای ایران رسید. حتی در هندوستان، آسیای صغیر و آسیای میانه نیز او را می‌شناختند و اشعارش را می‌خواندند.

شاهنامۀ فردوسی یکی از سترگ شاهکارهای همیشه ماندنی تاریخ ادبی ایران زمین و گنج پایان ناپذیر زبان فارسی است. این کتاب از برای زبان فارسی از دید زبانی و از دید اسطوره شناسی برای شناخت باورهای کهن سال و نیز شناخت رخدادهای تاریخی بسی ارزشمند است.