زمانی که شاه اسماعیل اول صفوی در سال 907 هجری قمری، الوند بیگ بایندری آق قویونلو را، در محل شرور نزدیک قلعۀ نخجوان، شکست داد و شهر تبریز پایتخت امیران ترکمان آق قویونلو را گرفت، و در آنجا رسماً بر تخت پادشاهی ایران نشست (دوم ماه رمضان907)، سلطان بایزید خان دوم، پسر سلطان محمدخان دوم فاتح قسطنطنیه، سلطان عثمانی بود.
شاه عباس بزرگ در دوره‌ی پادشاهی خود سفیران متعدد به دربار سلاطین اروپا فرستاده و از این اقدام دو منظور اساسی داشته است، یکی آنکه با پادشاهان اروپا بر ضد سلطان عثمانی متحد شود و دیگر آنکه با ایشان برای فروش ابریشم ایران در اروپا معاهده‌ی تجارتی منعقد سازد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید