ویژگیهای مردمان یک سرزمین در گذر تاریخ، از آنان تصویرهایی ارایه میدهد که با آن نماها شناخته میشوند. این تصویرها درواقع بازتابنده شخصیت و منش مردمان آن سرزمین به شمار میآیند. بهترین روایتگران خلقوخو و منش یک ملت، کسانیاند که از بیرون آن جامعه در قالبهایی چون مهمان بدانجا رفته، با آن مردمان روبهرو میشوند.
تصویری که بسیاری از آرامگاههای مقدس و بقعههای محترم در فرهنگ و آیین ایرانی- اسلامی نزد توده مردم ارایه کردهاند، در تاریخ ایران همواره در کنار کارکردهای دینی، مذهبی و مبتنی بر باورهای عام، با سنتهای نیکوکارانه و ضعیفنوازانه زینتبخش بوده است. آنگونه مکانهای محترم همزمان که محل مراجعه بخشهای گوناگون جامعه بودهاند
نذر و بخشش در راه خدا، همچون عمل به پیمانی معنوی که فرد بر خود لازم میداند، یکی از جنبههای مهم فرهنگی است که در بسیاری جوامع از روزگاران دیرین تا امروز رواج داشته است. این فرهنگ، از بخشش انسان و پیوند او با پروردگار حکایت دارد و پیامدهای آن نیازهای روحی و مادی جامعه را برمیآورد. گرهگشایی، دستیابی به آرامش، رفع نیاز، تقویت روحیه معنوی و پیوند با خدا، تمرین تعهد و اخلاص و خیرخواهی و نیز در سطحی گستردهتر، تامین نیازهای جامعه، استحکام اجتماعی و تقویت روحیه همدلی، از جمله سودمندیهای مهم نذر است.
نذر بخش مهمی ازمناسک و کنش های دینی است ،که مستلزم نوعی مراوده با امر قدسی در جهت ساماندهی و برآورده شدن حاجات انسان مؤمن است. " نذر" درمیان ادیان مختلف قدمتی طولانی و پر رمز و راز دارد ؛ بویژه در سنت های مسیحی و اسلامی خیلی حائز اهمیت بوده است ، ولی از بین همه ادیان جهان، درتعالیم اسلام با وضوح بیشتر ملاحظه میگردد و کنشی داوطلبانه والزام آور است [i] که از دامنه، تنوع و کارکردهاي فراوانی برخوردار است، به طوري که بر بخش زیادي از زندگی دنیوي و معنوي مسلمانان معتقد تأثیر گذاشته است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید