اخبار

از پانزده سال پیش متوجه شده ام که باید برای یافتن شیوۀ سخن و نحوۀ شاعری و طرز و اسلوب هر شاعر پا از تعریف و تعارف و توصیف معمول قدیم فراتر گذاشت و زمینه های مطمئن تری برای ترسیم و تصویر چهرۀ شاعران فراهم آورد.

آنچه در این مقال می خوانید، مروری است ادیبانه بر تاریخ تلاش های نافرجام فکری بشر در جهت شناخت حقیقت هستی و گشودن گرهی از معمای رازناک وجود. و شاید بث الشکوایی است برخاسته از قلمی که حاصل سال ها مداقه و باریک بینی در فلسفه حیات و مشاهده گم گشتگی های انسانی را به نثری شعرآمیز و یا شعری نثرآمیز بیان ساخته است.

اگر استاد مظاهر مصفا، ادیب و شاعر معاصر را جمع اضداد بخوانیم،‌ چندان بیراه نخواهد بود. مظاهر مصفا به چند وجه مخالف‌خوانِ جریان‌های روز بوده است. از طرفی با «حافظان قواعد و قراردادهای کلاسیک» دَر افتاده و از‌طرف دیگر با «مروجان بی‌قاعدگی و بی‌قراری‌های امروزی» زاویه داشته است. به‌قولِ یکی از فرزندانش، یاقوت‌علی مصفا در مقدمه دفترشعرِ اخیر او، مظاهر مصفا «حرکتِ خلاف جهتِ عقربه‌های ساعت را حدود هشتاد سال پیش آغاز کرد.

نشر نو با همکاری کارگروه ادبیات فارسی خانۀ اندیشمندان علوم انسانی مراسم رونمایی از کتاب نُسخۀ اَقدم (منظومه های استاد مظاهر مصفا) را روز چهارشنبه چهارم اسفند برگزار می کند.