اخبار

چند روز پیش از آغاز ماه محرم، معتقدان در مسجدها و تکیه‌ها گردهم جمع می‌شوند، و هر شب سوگواری می‌کنند. مسجدها و تکیه‌ها با گُل و جام‌هایِ شیشه‌ای آویخته و پارچه‌هایِ گرانبهای آویخته آراسته شده‌اند، و هنرمندان نقش‌های خود را، برای شرکت در سینه‌زنی و زنجیرزنی آماده می‌کنند. (نگاه کنید به سرفصل رقص‌های مذهبی)

(در بخش های پیشین، تا آنجا گفته شد که برخی رفتارهای ساده در اجرای تعزیه، نشان دهنده ی مفاهیم ثانویه ی دیگری هستند و به عبارتی رفتارها و ابزار، در طول تاریخ به شکل نمادین و با تکیه بر ارزش گذاری های متفاوت، در تعزیه تعریف شده اند. م.) «شبیه» یا «شبیه گردانی» یا «تعزیه» (ص. 84 ـ 89) .... رفتارهای آئینی و نمادین را در تئاتر هندی «رِسلیلا» (Reslila) نیز می‌توانیم ببینیم؛ که مثلا در آن یک پارچه‌ی عریض سفید، تجسم رود جمنا (Djoumna) است. در تئاتر ایرانی، بر اساس نقشی که بازیگر دارد، وقتی کشته می‌شود پس از اجرای نقش خود در این صحنه، به راحتی از جای خود برخاسته و صحنه را ترک می‌کند.