اخبار

در میان گفتمان های روشنفکری ایران، داریوش شایگان را به استناد آرای او«فیلسوف فرهنگ» می نامند. شایگان همواره بحث «ایران فرهنگی» را در نظر داشته است: چه آنجا که در«هندوئیسم و تصوف» به قیاس ظرفیت ها و امکانات ایران فرهنگی برای تأثیرگذاری بر فرهنگ و آیین هندو و عناصر بینافرهنگی می پردازد

هر ملتی تاریخی دارد و منابع تاریخی اقوام و ملل همانند منابع زیرزمینی و روی زمینی است که اگر درست استخراج و بهره برداری شود، مفید و آموزنده است و می تواند عامل ترقّی و پیشرفت یک ملت محسوب شود.

«جامعه‌شناسی فرهنگ» از جمله گرایشات جامعه‌شناسی است که از دهه ١٩٧٠ در حوزه‌‌ مطالعات فرهنگی پا گرفت. به‌طورکلی از این حوزه به معنایی عام برای اشاره به نظریه‌پردازی‌ها و تحقیقات جامعه‌شناسان درباره فرهنگ استفاده می‌شود که با دیگر حوزه‌های جامعه‌شناسی مثل جامعه‌شناسی هنر، موسیقی، ادبیات، علم و معرفت، رسانه‌ها و جامعه‌‌شناسی دین هم‌پوشانی دارد. بااین‌حال، هرچند جامعه‌شناسی فرهنگ حوزه گسترده‌ای است ولی استوار بر نظریه‌ای خاص درباره فرهنگ نیست و در پژوهش‌های این حوزه فقط از یک روش‌شناسی واحد استفاده نمی‌شود.

نشست نقد و بررسی کتاب «فلسفه فرهنگ» نوشته علی‌اصغر مصلح به میزبانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی برگزار می‌شود.

دستاوردهای فراوان از آثار و تحقیقات خاورشناسان در زمینه های گوناگونِ علمی، فرهنگی، ادبی و هنری در ارتباط با ایران، گویای این واقعیت است که کشور ایران از گذشته های دور تا سده های اخیر همواره مهد فرهنگ و تمدن و یکی از چند تمدن محدود جهان باستان بوده است.

بی‌تردید امام خمینی(ره) را باید تأثیرگذارترین چهره‌ فرهنگی ایران دانست. نقشی که او در دگرگونی فرهنگی ایران داشته است، با نقش هیچ‌کس قابل مقایسه نیست. او در این عرصه منحصر به‌فرد است. دیدگاه‌های او را صرفاً نمی‌توان از موضع یک روحانی و مرجع تقلید شیعه بررسی کرد؛ او شناختی عمیق از اهمیت فرهنگ و اعتقادات ایرانی‌ها داشت و از نقش مذهب در این جامعه بخوبی آگاه بود؛ به همین دلیل انقلابی که او رهبری کرد، یک انقلاب ارزشی و دگرگونی فرهنگی بود.

از هر شخصیت تاریخی که سخن گوییم، به ناچار داده های تاریخی زمان و زندگیش از الویت برخوردارند، این داده ها، اما نشانگر شخصیت و اهداف او نیستند. اهداف معمولا گاه ناپیدا و پنهان اند و از خلال شواهد می توان تصویری از آنها به دست داد.

استحمام ایرانیان فراتر از کارکرد بهداشتی مرسوم، کارکردهای مختلفی داشت که بررسی و تبیین این ابعاد، میتواند ما را در فهم بهتر تاریخ فرهنگی ایران یاری رساند. از این رو، مساله ی پژوهش حاضر، بررسی جلوه ها، کارکردهای متنوع و ابعاد مختلف فرهنگ استحمام ایرانیان در دوره قاجار است تا به این پرسش پاسخ دهد؛ که استحمام ایرانیان آن عصر از چه ویژگی هایی برخوردار بوده؟

نود و ششمین نشست یکشنبه‌های انسان‌شناسی و فرهنگ با موضوع «پست مدرنیسم و فرهنگ» ۱۶ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۶ در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات واقع در خیابان ولیعصر نبش خیابان دمشق برگزار می‌شود.

«مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی فرهنگی» كتابی است كه توسط گروهی متنوع از پژوهشگرانی نوشته شده است كه بر این باور عمیق اشتراك دارند كه اولویت دادن به فرآیندهای فرهنگی به عنوان عنصر كلیدی در هر تبیین اجتماعی امری ضروری است. علاوه بر این، نویسندگان متعهد به توسعه یك جامعه‌شناسی فرهنگی هستند؛ به این معنا كه آنان به جنبه‌ها و ابعادی از حیات اجتماعی كه در نسل‌های پیشین جامعه‌شناسان توجه اندك یا حاشیه‌ای به خود جلب كرده‌اند وزن بیشتری می‌دهند.