اخبار

فرهنگ، فرهنج یا فراهنگ تعاریف گوناگونی دارد كه به لحاظ ریشه‌شناسی واژه، از پیشوند«فر» + بن‌واژه «هنگ» از ریشه «ثنگ» در اوستایی تشكیل شده. درباره فرهنگ بزرگ‌مرتبگان سرزمین‌مان بسیار سروده‌اند. به قول فردوسی: «تو دادی مرا فر و فرهنگ و رای/ تو باشی به هرنیك و بد رهنمای» یا سعدی: «هر چه خواهی كن كه ما را با تو روی جنگ نیست/ پنجه با زورآزما افكندن از فرهنگ نیست» با این همه فرهنگ زیربنای فكری یك جامعه را می‌سازد كه از طبیعت متاثر می‌شود. درباره چرایی و چگونگی این ویژگی‌های فرهنگی و از بن‌مایه‌یی كه در رفتارهای جامعه گستره می‌یابد، با فرشید ابراهیمیان حرف زدم. سال‌های دور شاگردش بودم و سر درس«شخصیت‌شناسی» با صبوری بسیار از «انسان» می‌گفت. هنوز همان‌گونه است، با طمانینه امادردمندِ نادانستگی. هوای خاكستری پایتخت، سینه‌اش را فشرده از درد. سرفه‌ می‌كند حرف‌های ناگفته‌اش را. ابراهیمیان دكترای هنرشناسی از دانشگاه آمستردام هلند دارد و در دانشكده‌های هنری ایران تدریس می‌كند. كتاب‌های فراوانی تالیف و ترجمه كرده‌ است.