میرجلالالدین کزازی شاهنامهپژوه عقیده دارد: شمار زنان نیک، پسندیده، ستوده (در شاهنامه) بیش از مردانی است که از این ویژگی ها برخوردارند؛ ما زنانی را در شاهنامه مییابیم که به راستی برتر از مردانند.
این روزها به شاهنامه و فردوسی فکر میکنم و اینکه چطور ایدئولوژیها و گفتمانهای متعدد و متنوع در طول تاریخ آنها را مصادره به مطلوب کردند تا از این نمد کلاهی برای خودشان بدوزند و از این انگور به آبی برسند. مثلا تیموریان غیر ایرانی، در کارگاههای هنری شان یکی از گرانترین شاهنامههای جهان را تولید کردند (شاهنامه بایسنقری) و سپس با صحنه آرایی در جهان متن این گمان نادرست را به ذهن بیننده القا کردند که میان شاهان شاهنامه و سلاطین تیموری تناسب و تجانسی هست.
فردوسی از دیرباز از همراهان همیشگی ذهن و ضمیر ایرانی بوده است. اثر او شاهنامه در تار و پود فرهنگ ایران تنیده شده است و فراتر از یک کتاب ادبی، به اثری هویتساز تبدیل شده است. اما اطلاعاتی که ما درباره زندگی فردوسی داریم تا چه میزان مستند است؟ چه اطلاعاتی درباره سرچشمههای شاهنامه و منابع شکلدهنده به آن داریم؟
رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با تاکید بر اهمیت شاهنامه فردوسی، این اثر حماسی را دانشنامه ادبی و ملی و همچنین مجموعه ای از معرفت آغازین مردم ایران دانست.
دبیر همایش بینالمللی «شاهنامه در گذرگاه جاده ابریشم» گفت: پهلوانیها و سترگیهای شاهنامه تنها به آن نیست که تاریخ و فرهنگ و حماسه اسطورههای ایرانی است؛ بلکه راز ماندگاری شاهنامه و فردوسی، در آن است که اندیشه، خرد، انسانیت و مهرورزی را فریاد میکند.
فردوسی از بزرگترین شاعران ایرانی است که تمامی عمرش را برای نوشتن شاهنامه گذاشت و اثری بی بدیل از خود به جای نهاد. نام و یادش گرامی باد.
در نوامبر ۱۹۳۲ اونینگ استاندارد روزنامهنگار انگلیسی خبری مبنی بر احتمال دیدار رضاشاه و آتاترک منتشر کرد و نوشت: «امسال شاه ایران به قصد دیدار رسمی و گفتوگو با آتاترک وارد ترکیه خواهد شد. احتمال صحت خبر مبنی بر دیدار دو دیکتاتور در شهر وان بسیار زیاد است. شاید در این دیدار رهبر دولتین به تفاهم مشترکی در خصوص کردها نائل شوند».
رئیس همایش بینالمللی «شاهنامه در گذرگاه جاده ابریشم» در نشست خبری تشریح برنامههای شورای سیاستگذاری این همایش که امروز (سهشنبه، ۱۱ دیماه) در تالار شهر برگزار شد، اظهار کرد: مسیر ابریشم در فضای شاهنامه شناخته شده است. شاهنامه شیرازه فرهنگی است که مناطق مختلفی از شرق تا غرب آسیا را پوشش داده و به هم متصل کرده است.
زبان و ادبیات پارسی با تاریخ هزار و اندی ساله که قدمت آن در اشعار شاعران بزرگی چون حکیم فردوسی، سعدی، سنایی، عطار دیده می شود، سرشار از معانی پر بار است. هر زبانی در طول حیات خود دستخوش تغییر ظاهری و معنایی می شود اما مسیر اصلی آن را می توان در نثر و اشعار باقی مانده آن خطه جستجو کرد. فردوسی، حکیم نام آور ایرانی به حوزه جغرافیایی ایران محدود نمی شود.
عصر روز پنجشنبه، خانه اندیشمندان علوم انسانی میزبان بزرگان عرصه فرهنگ و علاقهمندان به صاحبان سرو ایرانی بود. در آغاز بعد از خواندن سرود ملی، نوای موسیقی اصیل ایرانی در سالن طنین انداز شد و پس از آن مجری برنامه به معرفی جایزه سرو ایرانی به عنوان نخستین تندیس مستقل ایرانی در زمینه میراث فرهنگی با تعریف یونسکو پرداخت و مروری بر سروهای دو دوره قبلی داشت.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید