قصه صلح، قصه امروز نیست. شاید بتوان از دو مقوله «صلح» و «نوعدوستی»، به مثابه مهمترین ارکان انسانی یک جامعه یاد کرد. هرچه این دو مقوله، فضای بیشتری را در افکار و اذهان مردم در یک جامعه پر کند، آن جامعه به لحاظ «انسانی» فربهتر است. اما مسألهای که در این میان، مغفول واقع شده و میشود، این است که پیشنیاز، محرک و عنصر تولید کننده صلح و نوعدوستی در یک جامعه، «عدالت» است. به طوری که صلحِ بدون عدالت، سست و تهیمایه و خام است. مادامی که مردمان یک سرزمین، از عدالت، بهره چندانی نبرده باشند، نمیتوان به صلح و انسانیت، دل خوش داشت. چراکه در این شرایط، دم زدن از صلح و توصیه و ترغیب مردم به آن، دلخوشکنکی بیش نیست. گرچه در کشورها و جوامعی که ظلم، بیداد میکند، صلحجویی و نوعدوستی، چیز عمیقی نیست؛ احتمالا ابزاری است برای سیاستورزی و سرگرم کردن خود، و مردم آن سرزمین.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید