عباس میرزا فرزند فتحعلی شاه را می‌توان به عنوان اولین مصلح تاریخ ایران به شمار آورد. سنگ بنای اندیشه اصلاحات در جریان جنگهای ایران و روسیه گذاشته شد و معمار آن هم کسی جز عباس میرزا شاهزداه قاجاری نبود.
چهارمین پسر فتحعلیشاه «عباس‌میرزا» در سال ١٣٠٣ در قصبه (نوا) از توابع لاریجان قدم به دنیا گذاشت و فتحعلیشاه نام او را عباس‌میرزا گذاشت و او را بسیار دوست داشت. عباس‌میرزا بر خلاف پسران دیگرش در دوران كودكی، طفلی مریض‌المزاج و فوق‌العاده مودب و محجوب بود و در سن ١٠ سالگی به درد مفاصل و استخوان مبتلا شد. او در كودكی بسیار مورد علاقه آقا محمد خان قاجار سرسلسله سلاطین قاجار بود و خود تعلیمات نظامی مخصوص را به او می‌آموخت. عباس‌میرزا ضمن فرا گرفتن تعالیم مختلف و روش‌های گوناگون فنون سواری و جنگ در ایام فراغت به مطالعه كتاب می‌پرداخت و با برخی زبان‌های شرقی آشنا شده بود.
ارنست ژوبر که از سوی ناپلئون بناپارت به ایران اعزام شده بود، در سال ۱۲۲۱ق در اردوگاه جنگی عباس‌میرزا با روسها، از او دیدار می‌کند. او می‌گوید: در مدت زمان کوتاهی که در خدمت عباس‌میرزا بودم، همواره به مسائل مهم می‌پرداخت. او از امور پوچ و یاوه‌گویی خودداری می‌نمود و همواره نکته‌های دقیقی را مطرح می‌کرد. یک بار از سر درد به من چنین گفت: مردم به کارهای من افتخار می‌کنند؛ ولی چون من، از ضعیفی من بی‌خبرند. چه کرده‌ام که قدر و قیمت جنگجویان مغرب زمین را داشته باشم؟ چه شهری را تسخیر کرده‌ام و چه انتقامی توانسته‌ام از تاراج ایلات خود بکشم؟… از شهرت فتوحات قشون فرانسه دانستم که رشادت قشون روسیه در برابر آنان هیچ است، مع‌الوصف تمام قوای مرا یک مشت اروپایی (روسی) سرگرم داشته، مانع پیشرفت کارم می‌شوند…
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید