زندگی عباس اقبال آشتیانی را می‌توان در یک جمله خلاصه کرد که او پرورده درد و رنج بود و پخته همت و اراده. اقبال نازپرورده تنعم نبود، شیوه رندان بلاکش را داشت. رندی که فضیلت اخلاقی را در کنار فضیلت علمی می‌دید.
مردی با ردای بلند مملو از سروهای خمیده، کج کلاله، با طوماری در دست و کلاهی بر سر، به دوردست می‌نگرد. او را یکی از مهم‌ترین دیوانسالاران تاریخ قاجار می‌دانند: مردی از روستای هزاوه از قرای بلوک فراهان، فرزند امیرکربلایی محمدقربان که ابتدا آشپز دربار و بعد‌تر ناظر آشپزخانه و در پیری قاپوچی قائم مقام ثانی شد و راه را برای ورود پسرش به دستگاه دیوانی گشود.
عباس اقبال آشتیانی (متولد 1275 هجری شمسی / 1314 هجری قمری– متوفی 1334/ 1375) از رجال و صاحبنام عرصه فرهنگ در تاریخ معاصر ایران است. در کسوت آموزشی، معلمی مدارس و استادی دانشگاه تهران را در پیش گرفت؛ در کسوت مترجمی، کتاب‌ها، مقاله‌ها و رساله‌های متعدد علمی و ادبی را به زبان فارسی ترجمه و منتشر ساخت
اگر بتوانیم یک نویسنده را محصول تاریخ و زمانه خویش بدانیم، آنگاه سرگذشت عباس اقبال آشتیانی که 10 سال پیش از انقلاب مشروطیت به دنیا آمد و دو سال بعد از کودتای 28 مرداد در رُم درگذشت، برایمان قابل تأمل خواهد بود. عباس اقبال آشتیانی باوجود اینکه بیشتر به‌عنوان یک تاریخ نگار شناخته شده است و تاریخ مفصل مغول او یکی از بهترین آثار در این زمینه است
مزار بدیع‌الزمان فروزانفر و عباس اقبال آشتیانی دو تن از مشهورترین و اثرگذارترین ادیبان معاصر ایران در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) قرار دارد. این دو استاد فقید، کتاب‌ها و پژوهش‌های مهمی از خود به یادگار گذاشته‌اند که با توجه به کثرت آثار منتشر شده از این دو دانشمند، می‌توان آنها را کتابخانه مدفون نامید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید