اخبار

حاج حسین خلج، پیرغلام 81 ساله اهل بیت، یکی از قدیمی‌ترین روضه‌خوانان ، مداحان و باسابقه‌‌ترین چهارپایه خوان بازار تهران است؛ سبکی از مداحی که دوره صفویه در بازارهای ایران رواج یافت و بعد از ساخته شدن بازار تهران در چارسوق‌ها و تیمچه‌های آن ادامه پیدا کرد. حاج حسین در مغازه کوچکش لباس تعمیر می‌کند و دلش به این خوش است که هنوز هم می‌تواند برای امام حسین(ع) روضه بخواند و مداحی کند. در گفت‌و‌گوی کوتاهی با وی از روزگار جوانی‌اش پرسیدیم و حال و هوای هیأت‌ها و عزاداری‌های قدیم‌تهران.

تهران در دوران قاجار تکایای بسیاری داشت که در دهه عاشورا و سایر روزهای عزاداری مورد استفاده عزاداران حسینی قرار می‌گرفت. مهم‌ترین تکیه تهران که اینک اثری از آن باقی نمانده، تکیه دولت تهران بود. تکیه دولت در دوره محمد شاه قاجار و به امر حاجی میرزا آقاسی ساخته شد و پس از آن به دستور ناصرالدین شاه، تکیه دیگری به‌همین نام در ضلع شرقی کاخ گلستان بنا شد.

رسالت اصلی و اصیل و هدف غایی و نهایی شاعران دینی و آیینی پیش و بیش از آن که مداحی و مرثیه خوانی باشد، تبلیغ و تبیین آموزه‌های وحیانی و قرآنی – بخصوص توحید و یکتاپرستی – نشر و ترویج فضایل اخلاقی و کرامت‌های انسانی، مقابله با جهل و خرافه و گزافه، نقد سلوک دینی، و تقویت گفتمان اصلاح گرانه است.

در عصر قاجاریه مراسم عزاداری و سوگواری امام حسین(ع) وارد مرحله جدیدی شد و از لحاظ شکلی توسعه و نیز از لحاظ محتوا دگرگونی هایی یافت. در این دوره عزاداری برای امام حسین(ع) بصورت امری عمومی و مردمی درآمد، به طوری که در تهران و شهرهای بزرگ در تمام ماه های محرم و صفر در اغلب محله ها با برپا کردن چادر و گستردن فرش و نصب علم و کتل، عزاداری می کردند.