برجستگی و شهرت ناصرخسرو در قصیده سرایی و نیز تبحر نامبرده در تصنیف کتابهای ارزنده در حوزه های اخلاق، حکمت، فلسفه و معارف اسلامی، موجب شده است تا قابلیت های دیگر وی، و از جمله توانایی شایان تحسینش در زمینه نگارش نثر پخته و روان فارسی، پوشیده بماند. هدف از نوشتن مقاله حاضر، پرداختن به این جنبه مغفول مانده از نوشته های ناصرخسرو است که پنجشنبه پیش نمونه هایی ذکر شد و اینک ادامه مطلب در پی می آید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید