اخبار

مهسا علی‌بیگی: این روزها اتفاقات متعددی در خاورمیانه می‌افتد؛ از ظهور داعشی‌ها گرفته تا بحران مهاجران و فاجعه قربانگاه منا. همه این اتفاق‌ها با مرگ و خشونت رابطه‌ای نزدیک دارد. در روزهایی هستیم که از یک سو مهاجران در آب‌های منتهی به کشورهای اروپا رها هستند و عده‌ای دیگر پشت مرزها در حال التماس برای ورود. پاپ و سیاست‌مداران بزرگ وارد عمل شده‌‌اند اما انگار ماجرا شکل دیگری دارد. از سوی دیگر، منا تبدیل به قربانگاهی برای مسلمانان شده است. به سراغ حبیب‌الله پیمان رفته‌ایم تا درباره ریشه‌های تاریخی خشونت گفت‌وگو کنیم:

دستاوردهایی که بیش از همه برای مردم خسته از ضعف و بی‌ارادگی در سرنوشت ملی خود مهم بود، اما این دستاوردها هم پس از مدتی به دلایل مختلف؛ از استبداد داخلی و ارتجاع گرفته تا دخالت خارجی از دست رفت. پس از آن بار دیگر با اشغال ایران در جنگ جهانی و سپس روی‌کارآمدن رضاخان، استعمار و استبداد بر ایران خیمه زدند.

در آغاز دهۀ ۶۰ اختلاف نظر‌ها میان دو صف عمدۀ انقلابیون [اسلام‌گرایان و چپ‌گرایان] که هر دو در سرنگونی حکومت شاهنشاهی، هم‌رای و هم‌قدم بودند بر سر مسائل ایدئولوژیک از یک سو و مسائل سیاسی روز از طرف دیگر، بالا گرفت؛ جدلی که کمی بعد تبدیل به جدال شد.