رستم دستان در خوان هفتم شاهنامه دست به تنبور می‌شود؛ سازی که گفته می‌شود از معدود سازهای رایج ایران است که آن را مقدس می‌دانند. رستم در خوان هفتم شاهنامه تنبوری در کنار چشمه می‌بیند، آن را در دست می‌گیرد و می‌خواند «آواره‌ای هستم که شادی از من گرفته شده است و گرفتار جنگ شده‌ام.»
تنبوررا می توان به عنوان یکی از کهن ترین سازهای منطقه غربی ایران برشمرد که پس از گذشت سالها همواره نقش بسزایی در زندگی مردمان این سرزمین ایفا می کند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید