در دورهی قاجار بخش قابل ملاحظهای از نیروی فکری مسلمانان ایرانی صرف مواجهه با چالشهای برونمذهبی میشد. اگرچه در این دوره هنوز هم منازعات دروندینی میان نخبگان شیعی و برخی فرقههای نوظهور (همچون شیخیه و بابیه) با حرارت هرچه تمامتر در جریان بود، اما این بار خطری نوینتر کلیت دین را تهدید میکرد. در این هنگام مسأله پیش روی نخبگان تشیع تنها عرضهی تفسیرهای جدید نامنطبق با آموزههای بنیادین تشیع، بدعتهای درون فرقهای و یا تحدی سنیان نبود، بلکه چالشهای غیر مسلمانانی بود که در چارچوب فعالیتهای تبشیری سعی در جذب پیروان جدید از میان مسلمانان داشتند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید