امروز شاید بیشتر از هر زمان دیگر خواندن کتاب « چین » خاطرات هنری کیسینجر لذت بخش باشد. دانستن اینکه امریکاییان در دوران ریاست جمهوری ریچارد نیکسون چگونه برسردی روابط چین غلبه کردند. ایران امروز نیز شاید چنین باشد. توافق هسته ای، اتفاق بسیار مهم و بزرگی در ایران است. مثال آن شاید با پایان جنگ تحمیلی و پذیرفتن قطعنامه 598 قابل مقایسه باشد. در «جنگ سخت» اول هشت سال و در «جنگ نرم» دوم بیش از 12 سالِ تحمیلی را گذراندیم. بعد از اتمام جنگ اول، تمام توان و نیروی ما صرف بازسازی ایران شد. جنگ اگرچه برای ما دفاعی مقدس بود اما توش و توان را از کشور گرفته بود. تمام هزینه ها و سرمایه های مالی و اجتماعی ذیل جنگ قرار گرفته بودند.
سیدکاظم موسوی بجنوردی تجربه خوبی است. شب را با اسلحه سر کرد و روز را با قلم آغاز کرد. او تجربه خوبی است برای تمام کسانی که قرار است «اعدام» شوند. که اگر فرصتی برای زندگی یابند، آغاز دیگری میتوانند داشته باشند. دهه 40، دهه آرمانها و چریکها بود. جوان 22 سالهای که سری پر از شور و هیجان داشت، نگاهش به حکومت وقت «براندازی» به معنای تام کلمه بود تا «سحرگاه انقلاب» سر زند. او در خاطرات خود گفته است: «تلاش برای تهیه اسلحه دلمشغولی اصلی من بود... یک بار به ذهنم رسید که برای تهیه اسلحه میتوان پاسبانها را خلعسلاح کرد... با توسعه حزب ملل اسلامی و مسافرت من به عراق و مسلح شدن سازمان حزب، حس اعتماد به نفس عجیبی روز به روز در من تقویت شد.»
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید