اخبار

سلسله عملیات انتحاری ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، به‌عنوان بزرگترین رویداد تروریستی تاریخ ایالات متحده و نیز عظیم‌ترین حمله خارجی به آن، پس از واقعه‌ «پرل هاربر» در زمان جنگ جهانی دوم شناخته می‌شود. در صبح این روز، ۱۹ تن از اعضای القاعده (به انضمام ۱۴ تبعة سعودی)، چهار هواپیمای تجاری و مسافربری را ربودند و ساختمان مرکز تجارت جهانی در نیویورک و پنتاگون در واشنگتن ـ پایتخت امریکا ـ را مورد هدف قرار دادند. در این واقعه، طبق گزارش، ۲۹۴۷ نفر از شهروندان عادی، از ۹۰ ملیت گوناگون کشته شدند.

بی تردید امروزه، « اسلام هراسی » یکی از راهبردی ترین دغدغه های جهان غرب و دنیای مسیحیت است. ظهور انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) و پی آمدهای فکری و سیاسی آن در جهان معاصر، شوق مطالعه و پژوهش دربارۀ اسلام و تشیع را به شدت افزایش داد.

نگاهی پدیده به اسلام هراسی در غرب اسلام هراسیاین ترس، حاصل ترکیب ذهنی عجیبی است که واقعیت را پیش‌بینی‌ها و ترس و احساس ترس و عقل و تخیل را در هم می‌آمیزد؛ به‌این‌ترتیب، یک نتیجۀ فرهنگی پیش‌بینی‌شده از موقعیت‌ها و شرایط و احساسات متعدد نسبت به دیگری را شکل می‌دهد و غرض از آن، رهرو کردن افکار عمومی به ترس و آفرینش تهدیدها و بزرگ جلوه دادن آن نسبت به مجموعه‌ای (گروه مسلمانان) ناخواستنی و نامطلوب است.پس در واقع این یک تبلیغات غرض‌ورزانه‌ای است که به دنبال تفسیر ترس و هراس از اسلام نیست، بلکه از این ترس برای توجیه سیاست‌های دشمن‌ستیزانه خود در ابعاد فکری بهره می‌گیرد.

اسلام‌هراسی جایگزین یهودستیزی شده است در غرب، موج جدید اسلام‌هراسی در حال گسترش است. دونالد ترامپ قول داده است که اگر به ریاست‌جمهوری برسد، همۀ مسلمانان را از ایالات متحده اخراج کند؛ و در اتحادیۀ اروپا، جریانات محافظه‌کار دست‌به‌کار تدوین قوانینی علیه اسلام شده‌اند. اسلام به‌مثابۀ وحشیگری و تهدیدی علیه تمدن «یهودی-مسیحی» غربی قلمداد می‌شود؛ تمایلاتی که در پی یک سلسله حملات تروریستی، در فرانسه، قوت گرفته‌اند. در این فرهنگِ بیگانه‌هراسی و تعصب شدید، می‌توان تصور کرد شهروندان مسلمان، مثل یهودیان در دوران جنگ جهانی دوم، مجبور شوند ستاره و هلالی زردرنگ روی لباسشان بدوزند.

«اسلام هراسی» یا اسلام را به عنوان یک تهدید به حساب آوردن در چهار دهه اخیر عامل مهمی در رابطه میان غرب و مسلمانان به ویژه رابطه با کشورهایی که غرب با آن ها مشکل داشته بوده است. اسلام هراسی به لحاظ تاریخی در غرب پدیده ای قدیم است اما به لحاظ صورت بندی گفتمانی و مفاهیم و واژگان کلیدی آن جدید است. از نظر نشانه‌شناختی معمولاً هر گفتمانی حاوی مجموعه‌ای از مفاهیم و گزاره های کلیدی است که یکی از این نشانه‌ها نقشی کانونی دارد و سایر نشانه‌ها حول آن به گردش در می آیند و معنایی را تولید می کنند که گفتمان خودی را برجسته و دیگری را طرد می کند و به حاشیه می راند.

آن نورتون، استاد علوم سیاسی و ادبیات تطبیقی دانشگاه پنوسیلوانیای امریكاست. كتاب او با عنوان «درباره مساله مسلمان» (On the Muslim Question) در سال ٢٠١٣ توسط انتشارات دانشگاه پرینستون به چاپ رسیده است. متن زیر ترجمه مقاله‌ای است از الصدیق الفقیه، رییس فروم اندیشه عرب (Arab Thought Forum) در اردن كه در سال ٢٠١٤ در نشریه REVIEWS, CRITICAL VIEWS AND POLEMICS منتشر شده است و به معرفی این كتاب اختصاص دارد.