زبان همهچیز را پدیدار میکند و واسطهی میان انسان و جهان است. هنر فرم است و شعر از رهگذر ساحت موسیقیایی زبان امکان تحقق دارد. «زبان شعر» صرفاً بیانکنندهی «معنا» نیست، بلکه آنچنان این دو درهمتنیده میشوند که بسان تن و جان یکپارچه میشوند. فرم موسیقیایی و آهنگین زبان در قالب شعر متجلی میشود و نبوغ نیما در این بود که دریافت صرفاً وزن و قافیه، ضربآهنگ شعر نیست و میتوان آهنگ و موسیقی زبان را بدون آنها هم حفظ کرد و در کار آفرینش شعر شد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید