اخبار

غلامرضا ظریفیان از دانشجویان مبارز قبل از انقلاب است که به خاطر فعالیت‌های سیاسی در رژیم پهلوی از دانشگاه تهران اخراج شد. اما او پس از انقلاب فرهنگی به تحصیلات خود ادامه داده و در رشته تاریخ موفق به اخذ مدرک دکترا شد. وی مسئولیت‌هایی از جمله؛ معاون مالی - اداری دانشگاه امیرکبیر، مدیرکل دانشجویان داخل وزارت علوم، نماینده‌ رئیس جمهوری در کمیته‌ بررسی حادثه کوی دانشگاه، معاون پارلمانی وزارت علوم و معاون دانشجویی وزارت علوم در دولت دوم اصلاحات را برعهده داشته است.

دیر خم منطقه‌ای در حدفاصل مكه و مدینه است كه حضرت محمد ابن عبدالله، پیامبر اسلام(ص) در هجدهم ذی‌الحجه سال دهم هجری، كاروان‌‌های مسلمان را گرد هم آورد و برای آنها خطابه‌ای مهم و تاثیرگذار ادا كرد و در آن دست پسر عمویش علی ابن‌ابیطالب(ع) را بالا برد و خطاب به همگان گفت: «من كنت مولاه، فهذا علی مولاه». غلامرضا ظریفیان، معتقد است كه این رویداد، فراسوی جنبه تاریخی، اضلاع و سویه‌های دیگری نیز دارد.

به‌دلیل ماهیت انتقادی جنبش دانشجویی اغلب «هویت سیاسی» آن برجسته شده است اما برخی تحلیلگران علوم‌اجتماعی بر این باورند که این روزها، جنبش دانشجویی سویه‌های اجتماعی یافته و به متن جامعه و مسائل آن نزدیک شده است که گروهی از این تغییر، با عنوان به بن‌بست رسیدن جنبش دانشجویی یاد می‌کنند.

كربلا؛آوردگاه شكست یا پیروزی امام حسین(ع) به روایت غلامرضا ظریفیان و علی نظری منفرد

زمانی دانشجو و دانشگاه حرمتی بسیار بیشتر از حال حاضر در جامعه داشت. خیلی‌ها از خانواده و اطرافیان تحصیلكرده‌ها گرفته تا بنده اجتماع نگاهی احترام‌آمیز به قشر دانشگاهی داشتند و در بسیاری از تصمیم‌گیری‌های فردی و اجتماعی به آنها رجوع می‌كردند. اما چند سالی است جایگاه قشر دانشگاهی در جامعه افول كرده و برخورد جامعه با دانشگاهیان رنگ و بوی گذشته را ندارد. این درحالی است كه هنوز هم نهاد دانشگاه به عنوان گروه مرجعی برای جامعه شناخته می‌شود.

غلامرضا ظریفیان، مدرس دانشگاه در نشست «کارنامه تاریخ‌نگاری غلامحسین زرگری نژاد» با بیان این‌که بسیاری از اطلاعات ما از صدر اسلام نادرست و تقلبی است گفت:زرگری‌نژاد از معدود کسانی است که با مطالعه عمیق خود، مقهور مرجعیت‌ها و مسلمات دروغین نشد و تاریخ اسلام را به گونه‌ای هضم کرد که به درستی، فرصت‌ها، تهدیدها و ضعف‌های این میراث کهن را درک کرد و هنرمندانه از این مسیر بیرون آمد.