اخبار

نکته عجیب در احوال نیکلسون آن است که این مرد بزرگ با داشتن معلومات بسیار، قادر به تکلم به زبان‌های فارسی و عربی نبود و حتی یکبار هم در مدت زندگانی‌اش از کشور ایران و ممالک عربی، که این همه عاشق ادبیاتشان بود، دیدن نکرد. در سال ۱۹۲۲ دولت ایران رسماً از نیکلسون برای سفر به ایران دعوت کرد. ولی با وجود میل فراوانی که به دیدن ایران داشت پاسخ داد: «تا تألیف سلسله کتاب‌هایی که راجع به مثنوی آغاز کرده‌ام به پایان نرسد، از پشت این میز تحریر برخاستن نتوانم.»

خدمات ادوارد براون با ایران و ایرانی گرچه شناخته تر از آن است که به توضیح چندانی احتیاج داشته باشد، ولی در این زمینه هر چه گفته شود باز هم کم است. در جبران گوشه ای از این کمبود، مقاله ای ترجمه می شود که رینولد نیکلسون، دیگر ایران شناس برجستۀ قرن ماضی، در رثای او نوشت.