اخبار

محمد جواد صافیان گفت:‌ رضا داوری اردکانی به‌عنوان فیلسوف نسخه توسعه نمی‌پیچد. این کار برعهده متخصصان امر در حوزه اقتصاد و علوم اجتماعی است. کار دکتر داوری را می‌توان تلاش برای نیل به خودآگاهی توسعه‌نیافتگی دانست که مقوله ضروری رسیدن به توسعه است.

رضا داوری اردکانی نوشت:‌ توسعه‌نیافتگی برخلاف آنچه بسیاری می‌پندارند عقب‌افتادگی نیست، دور شدن از قدیم و واماندن از جدید است. توسعه‌نیافتگی گم کردن جایگاه تاریخی و ابتلا به سرگردانی و بلاتکلیفی و اشتغال به ندانم‌کاری است. علوم اجتماعی باید این وضع را دریابد و راه خروج از آن را نشان دهد.

رئیس سابق فرهنگستان علوم ایران نوشت: مردمی كه نياكانشان دانا و بافرهنگ بوده‌اند، حق دارند به دانايی نياكان خود مباهات كنند اما اين مباهات در صورتی موجه است كه اكنون هم اهل دانايی و در طلب آن باشند، زيرا دانا بودن و خردمندی پدر، فرزند را از خرد و دانايی بی‌نياز نمی‌كند. وقتی اهل فلسفه به جای تحقيق و تأمل در تاريخ و وضع روزگار، شعار می‌دهند، به قول شاعر: مثل يك ابر دلم مى‌گيرد. كاش مى‌توانستيم به جای دعوی مالكيت فلسفه، به آن رو کنيم و به مدد آن از نزاع‌ها و كينه‌ها آزاد شويم و معنى زندگی را دريابيم.

همزمان با هفته کتاب جمهوری اسلامی برای نخستین بار جایزه ملی «علامه سیدجعفر شهیدی» به پاس خدمات علمی و فرهنگی برجسته در حوزه ادبیات، فرهنگ، فلسفه و عرفان تطبیقی، به فتح‌الله مجتبایی اهدا خواهد شد.

داوری اردکانی گفت:‌زمان ما، زمان اطلاعات است. در جهان پر از معلومات و انبوه اطلاعات، باید نگران بود که اطلاعات جای فهم و درک را بگیرد. جهان ما اکنون به انبار اطلاعات تبدیل شده است و هر روز این انبار بزرگ‌تر می‌شود. مردم زمان ما هم مردم دیگر می‌شوند و پاسخ پرسش‌هایشان را به‌آسانی در صفحه موبایل خود پیدا می‌کنند. وقتی اطلاعات عمومی چندان بر زندگی آدمی غالب شود که جای دانایی را نیز بگیرد، کار چاپخانه هم به پایان می‌رسد. اما این تحول با سرعت روی نخواهد داد.

رضا داوری اردکانی: هوش مصنوعی جانشین انسان خردمند شده است و توقع این است که کار او را انجام دهد! ظاهراً وضع روزگار هم چنان است که گویی می‌خواهد هوش مصنوعی جانشین انسان شود!

اکنون جهانی که پیش از این مستعمره بوده یا استعداد مستعمره‌بودن داشته در حاشیه جهان جدید قرار گرفته بی‌آنکه از وضع خود خبر داشته باشد این وضع غفلت در راه نبودن و در حاشیه قرار داشتن را من صفت خاص توسعه‌نیافتگی یافتم.باید اندکی بیشتر به تاریخ توجه کنیم و مخصوصاً در تاریخ معاصر کشورمان و وضع کنونی جهان تامل کنیم

روزی که می‌خواست پاریس را ترک کند، دقایقی از سَرِ افسوس، نگاهی خیره به راسته کافه‌ها و کتابفروشی‌های کارتیه لاتن انداخت. انگار که اقامتِ چندماهه خوابی بیش نبوده و اکنون به قَدرِ دقیقه‌ای می‌خواهد آن خواب را بازگرداند.

رضا داوری اردکانی در دو اثر بنیادین خود، «مقام فلسفه در دوره تاریخ ایران اسلامی» و «وضع کنونی تفکر در ایران»، از تعلیق سخن می‌گوید؛ از دوری تاریخی ما از تفکر و از ورود بی‌مقدمه به تاریخ جدید غرب، بی‌آنکه مبادی و لوازم آن را دریافته باشیم. او بحران تفکر را نه در سطح برنامه‌ریزی فرهنگی، که در لایه‌های عمیق تاریخی و وجودی می‌بیند و با تحلیل نسبت ما با فلسفه، سنت، و مدرنیته، نشان می‌دهد که بدون بازاندیشی در بنیان‌های فکری خود، نه راهی به گذشته و نه امکانی برای آینده وجود دارد.

می‌گویند و نادرست هم نمی‌گویند که تاریخ گزارش حوادث گذشته است. اما همه حوادث گذشته تاریخی نیستند و مورخ آنها را گزارش نمی‌کند. چه حوادثی تاریخی‌اند؟