تاریخنگاری محلی، یکی از گونههای مهم تاریخنگاری ایران در دوره اسلامی به شمار میآید. تاریخهای محلی در کنار تاریخ عمومی، سلسلهای یا دودمانی، تکنگاری، تاریخنگاری منظوم و دیگر گونههای تاریخنویسی مانند سفرنامهنویسی، خاطرهنویسی و وقایعنگاری، شرح حالنویسی، مراسلات، منشآت و اسناد دیوانی و نوشتههایی درباره تشکیلات دیوانی، شاخههای تاریخنویسی ایرانی را شکل میدهند. این سبک تاریخنویسی از سده سوم هجری به بعد کاملا رواج داشته و در دورههای بعد نیز تداوم یافته است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید