تاريخ توسعه در ايران را نمي‌توان بر پايه يك فرآيند بلندمدت در نظر گرفت، بلكه از همان ابتدا روح توسعه در ايران بر پايه تفكرات يك شخصيت، متفكر، شاهزاده يا كنشگر سياسي عملگرا پيش رفته است. اينكه توسعه را براساس مدل، مصاديق و فرآيند در نظر بگيريم، نه تنها رهيافتي از توسعه ايراني در تاريخ پيدا نخواهيم كرد، بلكه به طور كلي سيماي توسعه ايراني صورت مخدوشي به خود خواهد گرفت. برخي محققان به گونه‌اي سعي مي‌كنند با مخدوش كردن چهره افراد ـ پيشروان توسعه و تجدد ـ و با توجيه نشاندن «مفهوم» به جاي شخص كنشگر كه در پيدايش توسعه نقش تاريخي داشته است، صورتي وارونه از فرآيند توسعه را به دست دهد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید