اخبار

دُرّسخن و یاقوت کلام مولانا که شراب نابی برای عاشقان وصال، کتاب هدایتی برای صاحبان خرد و حیاتی نو و آرامشی دوباره برای جان‌های خسته و روان‌های افسرده است؛ آمیخته با اسرار و حقیقت‌هایی است که برخی بیان و برخی نیاز به پژوهشی مجدد دارد که در قسمت های پیشین این مقاله‌ مطول،مورد شرح و طرح قرار گرفت.

پنجمین دلیلی که برای تشیع جناب مولانا بیان شده است،اعتقاد و اقرار ایشان به امامت و ولایت حضرت امام زمان (عج) است که باتوجه به اوضاع فرهنگی و اجتماعی عصر مولوی کاربسیار شجاعانه و آمیخته با رشادت است که نویسندگان محترم در مورد آن نوشته اند: «در دفتر دوّم مثنوی معنوی که برخی آن را ولایت نامه نیز خوانده‌اند،اعتقاد جناب مولانا به وجود یک امام حیّ قائم در هر زمان و حضور ولیّ متصل به باطن او به صراحت منعکس است؛امامی که نورالهی و مظهر صفات خداوندی است و برای رسیدن به او می‌بایست هفتصد پرده را پشت سرنهاد، امری که فقط برای مقرّبان خاصّ درگاه الهی مقدور می‌باشد ؛مقرّبان برگزیده ای که پائین‌تر از امام عصر و فانی در آن حضرت هستند، اولیایی که الزاماً از نسل حضرت علی (ع)نخواهندبود،این صاحبدلان یکتا همچون قندیلی محل ظهور نور محمدیّه علویه بوده و این نور از باطن آن صاحبدل به عالم موجودات و سایر مخلوقات تافته و فیض خواهدداد.