اخبار

ام‌سلمه، دختر فتحعلی‌شاه قاجار از خوشنویسان به نام قرن سیزدهم است که خط نسخ را در اوج خود می‌نوشت و قرآن و ادعیه و رقاع کتابت می‌کرد. ضرورت نگارش قرآن کریم در زمان حیات پیامبر اسلام روشن بود، زیرا اعتماد بر حفظ قرآن در حافظه‌ها نمی‌توانست اطمینان خاطر در مورد صیانت قرآن را فراهم کند؛ از این رو، پیامبر اسلام به جهت اهتمام خاص به قرآن برای نوشتن وحی، آنان را که نوشتن می‌دانستند برگزید تا با دقت به ثبت و ضبط آیات اقدام کنند و هر وقت که آیه‌ای نازل می‌شد و پیغمبر اسلام آن را برای اصحابش می‌خواند، کسانی از صحابه که کتابت می‌دانستند، آیه را بر استخوان، چوب، برگ خرما و چیزهای معمول به زمان می‌نوشتند. این گروه «کُتّاب وحی» نامیده می‌شدند. به همین دلیل این موضوع از زمان پیامبر اکرم(ص) اهمیت ویژه‌ای داشت و پس از قرن‌ها نیز این کتابت با هنر آمیخته شد تا هر چه بیشتر در ماندگاری و اثرگذاری آن نقش داشته باشد، البته در این زمینه فقط مردان نبودند که به کتابت قرآن می‌پرداختند، بلکه زنان نیز در این عرصه دست به قلم بودند، یکی از این بانوان کاتب، ام‌سلمه است.