بی‌گمان شاهنامه متنی تاریخی است و تاریخ‌نگاری پیش از شاهنامه را می‌توان در اسطوره‌ها و روایات حماسیِ هندوایرانیان دید. ساختار و الگوی تاریخ‌نگاری شاهنامه برگرفته از خدای‌نامه است و در سنجش و تفاوت میان تاریخ‌نویسی شاهنامه و تاریخ‌نویسی پیش از آن باید شاهنامه را نماد و نمونه‌ی برتر تاریخ‌نویسی ایرانی دانست.
اگرچه رسالت و خویشکاری فردوسی فراتر از تاریخ‌نویسی صرف بوده اما فاقد یا دور از تاریخ‌نویسی هم نبوده است. حکیم تاریخ را فراگیر و در همه شاخه‌هایش چون فرهنگ ادیان اقوام و ملت‌ها، اخلاق، هنرها، زبان، جنگ‌ها، شهریاری و… می‌دیده و در کار خود بیان کرده است و این رویکرد نباید باعث شود که شاهنامه را متنی غیر تاریخی قلمداد کنیم.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید