چهل ایستگاه شبانه از مسیر شهابی سوزان که رحیل بر چشمان ضیاء جاوید زده است میگذرد و با یک تلنگر، در کنجترین ایمن گمانش، آبگینه روشن عمرش را در هم شکسته است و شاید در تجرد واپسین شب، وحشت جانش ناآگاهی از سرنوشت ستاره بوده و غم سنگینش، تلخی ساقه علفی بوده که بیاو به دندان میفشریم. آن کس که حافظ را به روایت شاملو نقش بست بیگمان به باور ناپایداری گنبد آسمان رسیده که نامش را با هنر رویینه نقاشی جاوید کرد و چه اندازه این نام را برازنده بود.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید