اخبار

اندیشه خیام را اگر بفشاریم، در سه وجه خلاصه می‌شود: یکی مسأله اغتنام وقت است؛ یعنی توصیه به این که وقت خود را غنیمت بشمارید. از عمر بهره بگیرید. این یک نقطۀ مهم اندیشه اوست.

یك سال از جاودانگی محمدعلی اسلامی ندوشن نویسنده و محقق فرهنگی و ادبی معاصر گذشت. او در بیش از نیم قرن فعالیت علمی و فرهنگی خود حدود 70 عنوان كتاب منتشر كرد كه با تامل در ادب فارسی و تاریخ و تمدن ایران درصدد بود نشان‌های روشنی از فرهنگ و هویت ایران به دست دهد و البته در این بین ده جلد از این آثار ماندگار درباره شاهنامه و فردوسی نوشته شده است

محمدعلی اسلامی ندوشن متعلق به نسلی از روشنفکران و نویسندگان ایرانی است که شمار اندکی از آنها در قید حیاتند و اکثرا به علت کهولت سن دار فانی را وداع گفته‌اند، رفتگانی چون رضا سید حسینی، احمد سمیعی گیلانی، اسماعیل سعادت، ایرج افشار، مصطفی رحیمی، ابوالحسن نجفی، عبدالله انوار، محمدرضا باطنی که یادشان گرامی باد.

ژاله آموزگار گفت: با تمام وجودم با اسلامی ندوشن همداستانم که تاریخ ایران را منقطع نمی‌داند و به تداوم آن قائل است. حصاری به پیش از اسلام و پس از اسلام نمی‌کشد و از تمدن یکدست ایرانی سخن می‌گوید. همان تمدنی که از درون کاخ‌های تخت جمشید سر می‌کشد که با وجود گزندهای زمان هنوز سربرافراشته است و در کتیبه بیستون در بلندای صخره‌ها با ما سخن می‌گوید.

سعدی تقریباً شادترین شاعر ایران است. شاعری است که کمتر ما را در دست‌اندازهای زمین و آسمان می‌اندازد، و یا در دست‌اندازهایی که وجدان ما را به تب و تاب افکند. خیلی آرام بیان می‌کند و در واقع می‌خواهد ما را آرام به راه راست بیاورد.

همزمان با اولین‌ سالگرد درگذشت محمدعلی اسلامی ندوشن، مراسم بزرگداشت این نویسنده و چهره فرهنگی برگزار می‌شود.

مقاله آقاى دکتر بهمن سرکاراتى در روزنامه اطلاعات تحت عنوان «براى شناخت ایران چه باید کرد؟» بسیار قابل تأمل بود. ارزش آن قدرى افزون‌تر می‌‏شود که بیندیشیم که نویسنده مقاله از خطه آذربایجان است، که آذربایجان به همراه خوزستان و فارس و خراسان، جملگى از استان‌هاى پرمعناى تاریخ‌‏ساز ایران بوده‌‏اند؛ زیرا در مرز قرار دارند و علاوه بر سجایاى دیگر، می‌‏بایست وظیفه نگاهبانى را نیز برعهده داشته باشند.

محمدعلی اسلامی ندوشن معتقد بوده است: نبوغ ایرانی، وطن طبیعی خود را در زبان فارسی یافت. به کمک و از طریق آن بود که جانشینی برای امپراتوری سیاسی از دست رفته یافت شد. گستردگی فرهنگی ایران جانشین امپراتوری شاهنشاهی شد، بی‌درنگ زبان فارسی وارد میدان و به‌عنوان دومین زبان عالم اسلام شناخته شد.

درگذشت محمّدعلی اسلامی‌نُدوشَن (۳ شهریور ۱۳۰۳ – ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱) برای همۀ اصحاب دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ضایعه‌ای تأثربرانگیز بوده است.

دادبه گفت: اسلامی ندوشن عشق مجسم به ایران بود. هرگاه می‌گویم ایران منظورم یک تکه خاک نیست، به تعبیر او با یادگارهایی که در این خاک هست یعنی فرهنگ، اگر این پیوند نباشد، خاک معنا ندارد.